بریده‌هایی از کتاب چگونه کمال‌گرا نباشیم؟

نقشهٔ خوبی که هم‌اکنون به سختی انجام شود، بهتر از نقشهٔ در حد کمالی است که هفته آینده اجرا کنید. جورج اس. پاتِن

«تلاش برای برتری به شما انگیزه می‌دهد؛ تلاش برای رسیدن به حد کمال، انگیزه را از شما می‌گیرد.

«همان کسی که واقعاً هستید، باشید و همان چیزی را که احساس می‌کنید، بگویید. زیرا آن‌هایی که حواس‌شان به شماست، به این چیزها اهمیت نمی‌دهند و آن‌هایی که به این چیزها اهمیت می‌دهند، حواس‌شان به شما نیست.» دکتر سیوس

اما زندگی کوتاه‌تر از آن است که بخواهید با احتیاط بازی کنید. ما که به‌طور طبیعی تا حد صد سال بیشتر زندگی نمی‌کنیم پس دلایل زیادی داریم که خود را بدون پروا (هوشمندانه) رها ساخته و به آغوش دنیا پرتاب کنیم. این همان نشانه معمول‌گرایی است. اینکه در پایان عمر خود، دلایل محکمی بیاورید که چرا کارهایی که دوست داشته‌اید را انجام نداده‌اید، متقاعدتان نخواهد کرد.

معمول‌گرایی، یک چیز ساختگی نیست، «حقه» ای برای شاد کردن شما نیست. به یاد داشته باشید، طرف غیر واقعی و مضحک این سکه، کمال‌گرایی است.

وقتی که چیزی مبتنی بر شانس است، سرسختانه مقاومت کنید. دلیلی وجود ندارد که از ریسک رایگانی که مبتنی بر شانس است، دست بکشید. اگر هزینه‌ای برایتان ندارد، دست کشیدن غیرمنطقی است. ارسال مقاله برای کاربران مهمان، درخواست از یک خانم برای صرف شام با شما، تقاضای شغل‌هایی که در سر می‌پرورانید، و درخواست ارتقاء از رئیس‌تان، همگی رایگان‌اند. اگر نتایج مثبتی بگیرید، می‌توانید نفع بسیاری ببرید. پس بدون عذرخواهی اقدام کنید. سرسخت‌ترین کسی باشید که می‌شناسید.

نتایج ممکن است انگیزه ضعیف‌مان را کمی بالاتر ببرد اما ذهن ما را از تمرکز کردن بر مسیر، منحرف خواهد کرد.

«مطالعات نشان می‌دهد که هر چقدر تلاش کنید که افکار منفی را سرکوب کنید، احتمال آنکه دچار افسردگی شوید، بیشتر است.» آزمون دهندگان مضطرب به نتیجهٔ امتحان بسیار بیشتر از آنچه که من اهمیت می‌دادم، اهمیت می‌دهند، و احتمال آنکه اضطراب آنها با توانایی‌شان در به یادآوردن آنچه مطالعه کرده‌اند، تداخل کند، وجود دارد.

مدرسه به ما می‌آموزد که تلاشی در سطح «A»، نتیجه‌ای در سطح «A» می‌دهد. زندگی واقعی به ما نشان می‌دهد که تلاشی در سطح «A»، فقط به ما این شانس را می‌دهد که نتیجه‌ای در حد «A» بگیریم.

نگرانی نتیجه را تغییر نمی‌دهد، پس نگران نباشید!

«مهم نیست که چقدر آرام می‌روی، باز هم از کسانی که روی مبل لم داده‌اند، جلوتری» نویسندهٔ گمنام

روزی یک دقیقه به تمام موارد لیست زیر فکر کنید و سعی کنید برایشان اهمیت قائل شوید. - به نتایج اهمیت ندهید، به انجام کار اهمیت دهید. - به مشکلات اهمیت ندهید، به این اهمیت دهید که با وجود آن‌ها، پیشرفت کنید یا اگر باید مشکلی را حل کنید، بر راه‌حل‌اش تمرکز کنید. - اهمیت ندهید که مردم چه فکری می‌کنند. به این اهمیت دهید که می‌خواهید چه کسی باشید و چه کاری انجام دهید.

بردن، نتیجه بر زمین افتادن وسط یک مسابقه نیست. اما قطعاً نتیجه مقاومت کردن با وجود اشتباهات است.

کمال‌گرایان فوق سرعت هیچ‌گاه راضی نیستند. و به این دلیل نیست که می‌کوشند به چیزهای بهتر و بهتر برسند، بلکه هیچ‌گاه از آنچه که دارند و از آنچه که خود یا دیگران انجام داده‌اند، خوشحال نمی‌شوند. کمال‌گرایان زمین‌گیر شده، کسانی‌اند که می‌گذارند ترس از شکست آنها را در یک زندگی کم معناتر به دام اندازد

نوع کلام و لحن واگویه‌های شما کاملاً مشخص می‌کند که چه رابطه‌ای با خود دارید.

اگر دیگران را بیش از آنچه که هستند، بزرگ می‌بینید، باید در حد کمال باشید تا خود را هم سطح آن‌ها ببینید. اگر خود را پایین از حد معمول می‌بینید، باز هم باید در حد کمال باشید تا حداقل به چشم خودتان فردی معمولی به نظر برسید.

یک بافت ماهیچه‌ای را در نظر بگیرید که در اثر تمرین پاره می‌شود اما سپس، قوی‌تر از قبل بازسازی می‌شود. گاهی محافظت باعث ضعیف تر شدن قسمت محافظت شده می‌شود. همچنین کمال‌گرایی با بیش از اندازه محافظت کردن از ما در برابر اشتباهات و شکست‌هایی که ممکن بود ناکامی‌هایی کوتاه مدت و اما کامیابی‌هایی بلند مدت به ارمغان آورند، در طولانی مدت ما را ضعیف می‌کنند.

همیشه بهتر است هر چیزی را از جایی که در واقعیت قرار گرفته است، شروع کنیم، نه از جایی که دوست داریم قرار بگیرد.

نشخوار ذهنی یک مشکل تمرکزی است. به جای آنکه ببینید اکنون چه می‌توانید بکنید تا به بهترین شکل ممکن زندگی کنید، به گذشته با حسرت نگاه می‌کنید (یا آرزو می‌کنید کاش یک ماشین زمان داشتید)

«دست‌یابی به این موفقیت‌ها از آن جهت نیست که من باهوش‌ترم، بلکه فقط به این دلیل است که تحمل بیشتری در برابر مشکلات داشته‌ام.»