بریده‌هایی از کتاب چگونه کمال‌گرا نباشیم؟

اگر می‌خواهید بیشتر دوست‌تان بدارند، سعی نکنید که بی‌عیب و نقص به نظر برسید. در مقابل ضعف‌هایتان، راحت باشید و جبهه نگیرید.

بیشتر کتاب‌ها به شما ۳۰۰ نصیحت عالی و پراکنده شده در سرتاسر کتاب، ارائه می‌دهند و شما را با فکر اینکه چگونه می‌توان این ۳۰۰ تغییر را یک شبه در زندگی به کار گرفت، تنها می‌گذارند. هشدار: این کار شدنی نیست

«مردم به من می‌گویند که یک کمال‌گرا هستی، اما اینطور نیست. من یک درست گرا هستم، هر کاری را تا جایی که درست باشد انجام می‌دهم، سپس به سراغ کار بعدی می‌روم.»

معمول‌گرایی، یک چیز ساختگی نیست، «حقه» ای برای شاد کردن شما نیست. به یاد داشته باشید، طرف غیر واقعی و مضحک این سکه، کمال‌گرایی است. این ایده که می‌توانیم هر کاری را در حد کمال انجام دهیم، کاملاً و به طرز قابل تغییری در تضاد با منطق، تاریخ بشریت و خارج از تجربیات انسانی است.

«در دنیایی که پیوسته می‌کوشد تا تو را به چیز دیگری تبدیل کند، خود بودن مهم‌ترین دستاورد است»

انتظارات غیرواقعی، نشخوار ذهنی، نیاز به تایید شدن، نگرانی از ارتکاب اشتباه و غیره، از جمله محدودیت‌های ذهن یک کمال‌گرا است.

اگر می‌توانی چیز نامطلوبی را تحمل کنی و آن تو را قوی کند، بسیار بهتر از آن است که در مقابلش «محافظت شده» باقی بمانی.

اگر شخصی که تفکر موقعیت‌گرا دارد، به این نتیجه برسد که خسته‌ام، پس از آن، بارها و بارها به سمت این تفکر دور می‌زند و عمداً بر روی خستگی، تمرکز می‌کند.

مهم نیست شرایط تا چه حد سخت می‌شود و چقدر افسرده کننده به نظر می‌رسد، بهترین حرکت، تشخیص و اجرای مرحله بعد است.

کمال‌گرایی متفاوت از کلمه کمال بوده و غیرمنطقی، فلج کننده، محدود کننده و حتی کشنده است. به عنوان مثال مواردی همچون بی‌اشتهایی، افسردگی و خودکشی را به همراه می‌آورد.

سعی می‌کنم کتابی در حد کمال بنویسم.

علاوه بر آن، مدرسه به ما می‌آموزد که تلاشی در سطح «A»، نتیجه‌ای در سطح «A» می‌دهد. زندگی واقعی به ما نشان می‌دهد که تلاشی در سطح «A»، فقط به ما این شانس را می‌دهد که نتیجه‌ای در حد «A» بگیریم.

آنقدرها که کمال‌گرایان بر معایب خود تمرکز می‌کنند، معمول‌گرایان نمی‌کنند.

مدرسه به ما می‌آموزد که تلاشی در سطح «A»، نتیجه‌ای در سطح «A» می‌دهد. زندگی واقعی به ما نشان می‌دهد که تلاشی در سطح «A»، فقط به ما این شانس را می‌دهد که نتیجه‌ای در حد «A» بگیریم.

منتظر انگیزه نباشید. فقط از جای خود برخیزید و کاری را شروع کنید.

کمال‌گرایی یک ماشین بهانه تراشی است. بعد از آنکه استانداردی کمال‌گرایانه برای خود تعیین کردید، به نظر می‌رسد، دیگر تلاش برای رسیدن به آن بی‌فایده است. تعیین چنین استانداردی، ممکن است واکنشی به ترس‌ها و شک‌های پنهان‌تان باشد. برای مثال، اگر از اینکه نمی‌توانم خوب بنویسم، می‌ترسم، ممکن است استانداردی بسیار غیرمنطقی برای نوشتن در نظر بگیرم که همان خود، برای همیشه مرا از نوشتن منصرف کند. برای مثال، اولین پیش‌نویسم باید مانند نوشته‌های همینگوی، مختصر و مفید و مانند نوشته‌های شکسپیر، سرشار از کنایه باشد.

«اگر همه چیز را در حد کمال می‌خواهی، هرگز راضی نخواهی شد.»

این بدین معنا نیست که تمام کمال‌گرایان زندگی‌شان را دوست ندارند، اما باید گفت معمولاً تمام کسانی که زندگی‌شان را دوست ندارند، به کمال‌گرایی روی می‌آورند

همچنین کمال‌گرایی با بیش از اندازه محافظت کردن از ما در برابر اشتباهات و شکست‌هایی که ممکن بود ناکامی‌هایی کوتاه مدت و اما کامیابی‌هایی بلند مدت به ارمغان آورند، در طولانی مدت ما را ضعیف می‌کنند.

کمال‌گرایان امتیاز و یا پیشرفت کم را نمی‌پذیرند آنها فقط در پی بردی بزرگ، قطعی و در حد کمال هستند.