بریده‌هایی از کتاب مدرسه آل‌الرضا: ۳۶۵ حدیث برگزیده از امام رضا (ع) و فرزندان بزرگوارشان

۹۷: أَذِّنْ اِذا سَمِعْتَ الْأَذانَ کما یؤَذِّنُ الْمُؤَذِّنُ. مسند، ج ۲، ص ۶۹ موقعی که صدای اذان را شنیدی تو نیز همانند مؤذّن، جملات اذان را بگو.

۸۵: اِذا کذِبَ الْوُلاةُ حُبِسَ الْمَطَرُ. مسند، ج ۲، ص ۲۸۰ هنگامی که حکم‌رانانِ بر مردم، دروغ بگویند، باران حبس می‌شود.

۷۹: مَنْ رَضِیَ بِالْقَلیلِ مِنَ الرِّزْقِ، قُبِلَ مِنْهُ الْیسیرُ مِنَ الْعَمَلِ. مسند، ج ۱، ص ۲۷۲ هرکس به روزیِ کمی که خداوند داده راضی باشد، عمل کمش هم مورد قبول خدا واقع می‌شود.

۶۴: اَلْمَرَضُ لِلْمُؤْمِنِ تَطْهیرٌ وَ رَحْمَةٌ، و لِلْکافِرِ تَعْذیبٌ وَ لَعْنَةٌ. مسند، ج ۲، ص ۲۶۱ بیماری، برای مؤمن مایه پاک شدن و رحمت است ولی برای کافر، عذاب است و دور شدن از رحمت!

۶۲: لَوْ خَلَتِ الْأَرْضُ طَرْفَةَ عَینٍ مِنْ حُجَّةٍ، لَساخَتْ بِأَهْلِها. مسند، ج ۱، ص ۸۸ اگر زمین، یک لحظه، از حجت الهی (امام) خالی شود، ساکنان خودش را فرو می‌برد.

۵۵: مَنْ جَلَسَ مَجْلِساً یحْیی فیهِ أَمْرُنا، لَمْ یمُتْ قَلْبُهُ یوْمَ تَمُوتُ الْقُلُوبُ. مسند، ج ۱، ص ۲۰۵ هرکس در مجلسی که امر ولایت ما اهل‌بیت علیهم‌السلام زنده می‌شود، بنشیند، در روزی که قلب‌های دیگران می‌میرد، قلب او نمی‌میرد.

۵۱: اِنَّ زُوّارَ قَبْری لَأَکرَمُ الْوُفُودِ عَلَی اللّه‌ِ یوْمَ الْقِیامَةِ. عیون، ج ۲، ص ۲۲۷ در روز قیامت، زائرین قبر من، گرامی‌تر از دیگران، به محضر خداوند می‌رسند.

۴۲: اَلْمُسْتَتِرُ بِالْحَسَنَةِ یعْدِلُ سَبْعینَ حَسَنَةً. مسند، ج ۱، ص ۲۶۴ کسی که کار خوبش را مخفیانه (و به دور از ریا) انجام دهد، هفتاد برابر پاداش می‌گیرد.

۳۴: مَن کذَّبَ بِالْمِعْراجِ فَقَدْ کذَّبَ رَسُولَ‌اللّه‌ِ صلی‌الله‌علیه‌و‌آله. مسند، ج ۱، ص ۸۱ کسی که به معراج رفتن پیامبر صلی‌الله‌علیه‌و‌آله را انکار کند، خود پیامبر صلی‌الله‌علیه‌و‌آله را انکار و تکذیب کرده است.

۲۳: اَلصَّلاةُ قُربانُ کلِّ تَقیٍّ. مسند، ج ۲، ص ۱۵۵ نماز، برای انسان با تقوا مایه نزدیکی به خداست.

۳: اِذا أَخَذَ الناسُ یمینا وَ شِمالاً فَالْزِمْ طَریقَتَنا. عیون، ج ۱، ص ۳۰۳ هنگامی که مردم به راست و چپ منحرف شدند، تو طریقه ما اهل‌بیت را پیروی کن.

قَدْ عاداک مَنْ سَتَرَ عَنْک الرُّشْدَ اتِّبَاعاً لمَا تَهْواهُ. بحارالانوار، ج ۷۸، ص ۳۶۴ آن‌کس که راه رشد و صلاح را به خاطر در نظر گرفتن میل و خواسته‌ات، از تو بپوشاند، با تو دشمنی کرده است.

مَنْ أَحَبَّ عاصِیاً فَهُوَ عاصٍ، وَ مَنْ أَحَبَّ مُطیعاً فَهُو مُطیعُ. مسند، ج ۱، ص ۲۳۲ کسی که گنهکار را دوست‌بدارد، خودش هم گناهکار به‌شمار می‌آید، و هرکس شخصی را که اطاعت خدا می‌کند، دوست بدارد، خودش هم بنده مطیع محسوب می‌شود.

۳۶۴: وَ اَمّا وَجْهُ الاُْنْتِفاعِ فی غَیبَتی فَکالاِْنْتِفاعِ بِالشَّمْسِ اِذا غَیبَتْها عَنِ الاَْبْصارِ السَّحابُ . الغَیبة لِلطوسی، ص ۲۹۰ چگونگی بهره‌مند شدن از من در زمان غیبت، مثل بهره مندی از خورشید است که ابرها مانع دیده شدنش شده باشند.

۳۳۲: وَ اِیاک وَ الاْءسْرافَ؛ فَاِنَّهُ مِنْ فِعْلِ الشَّیطَنَةِ. موسوعه، ص ۱۹۰ و از اسراف بپرهیز؛ که کار شیطان است.

۳۰۴: عَلَیک بِالاِْقْتِصادِ. موسوعه، ص ۱۹۰ میانه‌روی پیشه ساز.

۲۵۳: اَما اِنَّک لَوْ زُرْتَ قَبرَ عَبْدِالْعَظیمِ عِنْدَکمْ لَکنْتَ کمَنْ زارَ الْحُسَینَ علیه‌السلام. موسوعه، ص ۵۴۴ بدان که اگر قبر عبدالعظیم را که نزد شما (در شهر ری) است زیارت کنی، همچون کسی هستی که امام حسین علیه‌السلام را زیارت کند.

۲۵۲: اِنَّ مَوْضِعَ قَبرِه لَبُقْعَةٌ مِنْ بِقاعِ الْجَنَّةِ. موسوعه، ص ۵۱۴ محل قبر امام رضا علیه‌السلام قطعه‌ای از بهشت است.

۲۵۱: وَ ارْزُقْنی مُرافَقَةَ النَّبِیِّ وَ أَهْلِ‌بَیتِه علیه و علیهم‌السلام فِی الدَّرَجاتِ الْعُلی فِی الْجَنَّةِ. موسوعه، ص ۴۵۶ خدایا! همنشینی با پیامبر و خاندانش را در برترین درجات بهشت، روزیم کن.

۶۶: مَنْ ماتَ وَ لَیسَ لَهُ اِمامٌ، ماتَ میتَةً جاهِلِیةً. مسند، ج ۱، ص ۹۰ اگر کسی بمیرد و امامی نداشته باشد، همانند انسان‌های عصر جاهلیت (قبل از اسلام) مرده است.