بریده‌هایی از کتاب او هنوز اینجاست

زیبایی حتی در سخت‌ترین شرایط زندگی نیز جاری است و عشق تا ابد پابرجاست

چرا پیش تو میاد، پیش من نه؟

قیافه‌اش با آن حوله مسخره شده بود!

ماتیلدآ سرش را چرخاند

صبر کن... چی می‌بینم؟

«بالای کوهی توی پاکستان ایستادیم. تو با اربابتی.

عشق در همه‌چیز صبر دارد، همه‌چیز را باور می‌کند، به همه‌چیز امیدوار است، همه‌چیز را تاب می‌آورد.

اما من از اینکه بردم خیلی کیف نکردم، چون مجبور بودم باخت گای را تماشا کنم.

اما نمی‌توانستم آنجا باشم، چون او آنجا بود و من اینجا. سوسی و گای دیگر با هم نبودند.

ماشینی که نتوانست ترمز کند،‌ صدای تصادف، ماشینی که مهم‌ترین آدم برای من توی کل دنیا را کشت. گای مُرد.

گای گفت: «چیزی که دارم می‌بینم خیلی بده. اربابت هر روز از کوه بالا و پایین می‌ره تا برای وقتی که شاه می‌شه تمرین کنه. هر مارمولکی رو که سر راهش می‌بینه جمع می‌کنه. اوه... حالا اومدیم توی بازداشتگاه. خیلی کثیف و تاریکه. من می‌بینمت، ماتیلدآ، توی یه مخزنی، گشنه‌ای، تشنه‌ای. این‌ها همه‌ش نقشهٔ اربابته. اون‌قدر مارمولک‌هاش رو گشنگی می‌ده که برای زنده موندن همدیگه رو بخورن. تو اون گوشه نشستی و دُمت رو محکم دور سرت پیچوندی.»

«یه روزی پادشاه می‌شه، اما حالا زمان براش کُند می‌گذره. کار زیادی توی قصرش نداره. پس برای سرگرمی میاد سراغ تو و دوست‌هات و مجبورتون می‌کنه دوتا دوتا این‌قدر با هم مبارزه کنین تا فقط یکی‌تون زنده بمونه.