بریده‌هایی از کتاب بی حد و مرز

ما متوجه شدیم تقریباً ۸۲ درصد از کارهایی که دچار تداخل می‌شن، همون روز دوباره از سر گرفته می‌شن؛ اما خبر بد اینه که به‌طور متوسط ۲۳ دقیقه و ۱۵ ثانیه طول می‌کشه که بتونین سر کارتون برگردین.» یعنی هر حواس‌پرتی بیش از بیست دقیقه زمان می‌گیرد؛ شما هر روز چند بار دچار حواس‌پرتی می‌شوید؟

دانداپانی می‌گوید تمرکز همچون عضله‌ای است که هرچه بیشتر تمرینش بدهید قوی‌تر می‌شود. وی می‌گوید «تمرکز چیزیه که می‌تونین یادش بگیرین و تمرینش کنین و هر روز بهتر بشین.»

دانداپانی، کشیشِ هندو و کارآفرین و راهبِ سابق، هنگام ضبط یکی از پادکست‌ها به من گفت: «تمرکز در رأسِ موفقیتِ انسان و تلاشش قرار داره. اگر نتونین تمرکز کنین، نمی‌تونین چیزی رو بازنمود کنین.»

تمرکز، مطالعه، حافظه، تندخوانی، و تفکر. این‌ها پنج برنامهٔ اصلی هستند که ما در شیوهٔ یادگیریِ کوییک به افراد و سازمان‌ها آموزش می‌دهیم. از سؤالاتِ اصلی در ابتدای این فصل‌ها یادداشت‌برداری کرده و حتماً تمام تمرینات را انجام دهید. با استفاده از این ابزارها، به‌مرور دیگر نمی‌توانید کنارشان بگذارید و به‌نظرم از مشاهدهٔ امکاناتی که برایتان به‌همراه دارند، متعجب خواهید شد.

«کمال‌گرایی موجب کاهشِ خلاقیت و نوآوری می‌شود. کمال‌گرایی منبعِ ثابتی از احساساتِ منفی است؛ کسانی که در چنگش گرفتار می‌شوند، به‌جای اینکه به‌سمت چیزی مثبت پیش بروند، متمرکز بر چیزی هستند که بیش از همه دوست دارند از آن اجتناب کنند یعنی ارزیابی منفی. بنابراین کمال‌گرایی کارنامه‌ای بی‌انتهاست؛ افراد را تا حد زیادی خودشیفته و درگیر ارزیابیِ خود می‌کند سپس مقدار بی‌رحمانه‌ای ناامیدی و در نهایت اضطراب و افسردگی نصیبشان می‌کند.»

اگر در زمان انجام کاری حواستان پرت شود، ممکن است تا بیست دقیقه طول بکشد که دوباره آن را به کاری معطوف کنید که انجام می‌دادید. چطور می‌توانید به حالتِ جریان وارد شوید اگر مدام در حالِ آغاز به کارِ مجدد باشید، چون پیامی در تلفن همراه حواستان را پرت کرده یا اینکه فقط می‌خواسته‌اید یک لحظه پیش از بازگشتن سر کار، به رسانه‌های اجتماعی نگاهی بیندازید؟ بنابراین همه‌چیز را کنار گذاشته و کاملاً بر کاری که انجام می‌دهید، تمرکز کنید.

جریان تجلیِ واقعیِ «تجربهٔ مطلوب» است. دکتر چیکسِنتمیهایی، جریان را داشتنِ هشت مشخصه می‌داند. ۱. تمرکز مطلق ۲. توجه کامل به اهداف ۳. این احساس که زمان کند یا تند شده ۴. احساس پاداش در اثر آن تجربه ۵. احساسِ بی‌دردسربودن ۶. تجربه کمی چالش‌برانگیز است اما نه بیش از حد ۷. انگار اقداماتِ شما به‌خودیِ‌خود رخ می‌دهند ۸. از کاری که انجام می‌دهید، احساسِ راحتی می‌کنید همان‌طور که احتمالاً شما هم تجربه کرده‌اید، حالتِ غرقگی بهره‌وری شما را بسیار زیاد افزایش می‌دهد. پژوهش‌ها نشان می‌دهند جریان یا غرقگی می‌تواند شما را تا پنج برابر کارآمدتر کند.

هرچقدر هم تأکید کنم آغازکردن روز به‌شکل صحیح چقدر می‌تواند ادامهٔ روزتان را بهبود بدهد، کم گفته‌ام.

سپس سی دقیقه ورزش می‌کنم. این ورزشِ اصلی و کاملِ روزانه‌ام نیست، اما دوست دارم صبح‌ها اول از همه ضربانِ قلبم را افزایش بدهم چراکه به خواب و مدیریت وزن و اکسیژن‌رسانی به مغز کمک شایانی می‌کند. به‌محض تمام‌کردن این کار، دوشِ آب سرد می‌گیرم. مطمئنم برخی از شما از ایدهٔ شروع‌کردن روز با دوش آب سرد چندشتان شده است، اما درمان‌های سرد از این نوع تأثیری بسزا بر تنظیم مجدد سیستم عصبی داشته و همچنین به مدیریت التهابات کمک می‌کنند. زمانی که از زیر دوش بیرون می‌آیم، یک سری تمریناتِ تنفسی انجام می‌دهم که بدنم کاملاً اکسیژنِ لازم را دریافت کند. سپس حدود بیست دقیقه زمان صرفِ مراقبه می‌کنم که برای شروعِ روز ذهنی باز داشته باشم. فرایندی که استفاده می‌کنم همان مراقبهٔ زیواست

سپس دندان‌هایم را با دستِ مخالف مسواک می‌زنم. دلیل این کارم این است که به مغزم آموزش دهم کارهای سخت را انجام دهد، چراکه این کار بخشی متفاوت از مغز را تحریک می‌کند و همچنین مرا وادار می‌سازد در لحظه حضور داشته باشم. برای اینکه این کار را به‌خوبی انجام دهم، هیچ کار دیگری را نمی‌توانم هم‌زمان به انجام برسانم.

باشید: تقریباً ۷۵ درصد مغز ما را آب تشکیل می‌دهد، بنابراین اگر بخواهیم مغزمان را آماده به کار کنیم، باید خوب به آن آب رسانده باشیم. من همچنین یک لیوان آب کرفس می‌خورم که سیستم ایمنی را به بیشترین حد خود رسانده، سموم را از کبد دفع کرده و به ترمیمِ غدد فوق‌کلیوی کمک می‌کند

اولین کاری که من بعد از خارج‌شدن از تخت انجام می‌دهم، مرتب‌کردن آن است. این کار عادتِ موفقیت است، یعنی اولین دستاورد من در روز. این کار بُردی بسیار ساده است و باعث می‌شود تختم دلپذیرتر به نظر برسد،

پیش از اینکه از تخت بیرون بیایم، کمی وقتِ خود را صرفِ تأمل دربارهٔ رؤیاهایم می‌کنم. رؤیاها تجلیِ کارهایی هستند که ذهنِ ناخودآگاه شما وقتی در خواب هستید انجام می‌دهد و البته می‌توان از آن‌ها طلا استخراج کرد. بسیاری از نوابغ در طول تاریخ به‌طور منظم به بهترین ایده‌های خود دست پیدا کرده و مهم‌ترین کشفیاتِ خود را از رؤیاهایشان حاصل کرده‌اند.

- خواستن: مطمئن شوید واقعاً آن را می‌خواهید. تبدیل‌کردن رفتار به عادت، در صورتی که دوست نداشته باشید کاری را انجام دهید، غیرممکن خواهد بود. آیا یکی از انگیزه‌های موجود در مدلِ فاگ به عادتی که سعی دارید در خود ایجاد کنید قابل‌اطلاق است؟ اگر این‌طور نیست، چیزی شبیه به این عادت وجود دارد که شاید نتیجه‌ای مشابه برای شما داشته باشد؟

۱. لذت/درد: مهم‌ترین انگیزهٔ آنی است. در این حالت رفتار پاداشِ آنیِ مثبت یا منفی دارد. فاگ می‌گوید: «به‌نظر من، لذت/درد واکنشی اولیه است و در گرسنگی، رابطهٔ جنسی و دیگر فعالیت‌های مرتبط با صیانتِ نفس و انتشارِ ژن‌هایمان عملکردِ انطابقی دارد.»

«اگر بتوانیم کوه‌های یخی را کنترل کنیم، کنترل زیادی بر احساسات و زندگی‌مان پیدا خواهیم کرد. کوه یخی خود را آب کنید تا تمام موانع شسته شوند و از سر راه کنار بروند.»

اغلب اوقات فقط به این خاطر به خواسته‌مان دست پیدا نمی‌کنیم که خود را متقاعد کرده‌ایم قادر به انجامش نیستیم.

وقتی مسئولیتِ چیزی را قبول می‌کنیم، قدرتی فوق‌العاده در وجودمان نفوذ می‌کند که همه‌چیز را بهتر کنیم

کلیر این حلقهٔ عادت را با چهار مؤلفه معرفی کرده است: نشانه، تمایل، پاسخ، پاداش. مثالِ روشن‌کردن چراغ هنگام واردشدن به اتاق را در نظر بگیرید، نشانه واردشدن به اتاق و تاریک‌دیدنِ آن است. تمایل این احساس است که تاریک‌نبودنِ اتاق ارزش دارد. پاسخ روشن‌کردن چراغ است و پاداش این است که دیگر اتاق تاریک نخواهد بود.

چارلز داهیگ در کتابِ پرفروش خود قدرت عادت، می‌نویسد: «بدونِ حلقه‌های عادت، مغزهای ما خاموش می‌شوند و جزئیاتِ زندگیِ روزمره آن‌ها را از کار می‌اندازد.