بریده‌هایی از کتاب بی حد و مرز

به زمانی فکر کنید که دیدید شخصی به چیزی دست پیدا کرده است و آن دستاورد واقعاً شما را تحت‌تأثیر قرار داد. اکنون به این فکر کنید چه الهامِ شخصی‌ای می‌توانید از آن بگیرید. - منتقدِ درونی‌تان را دوباره فرض کنید. مشخصه‌هایِ این صدا را در سرتان تغییر دهید تا به‌مرور به آن اعتبار بیشتری بدهید. - همین الان با یکی از باورهای محدودکننده روبه‌رو شوید. معمولاً به خودتان می‌گویید چه‌کاری را نمی‌توانید انجام دهید؟ شواهدی بیابید که نشان بدهند این باورتان صحیح نیست.

به زمانی فکر کنید که دیدید شخصی به چیزی دست پیدا کرده است و آن دستاورد واقعاً شما را تحت‌تأثیر قرار داد. اکنون به این فکر کنید چه الهامِ شخصی‌ای می‌توانید از آن بگیرید. - منتقدِ درونی‌تان را دوباره فرض کنید. مشخصه‌هایِ این صدا را در سرتان تغییر دهید تا به‌مرور به آن اعتبار بیشتری بدهید. - همین الان با یکی از باورهای محدودکننده روبه‌رو شوید. معمولاً به خودتان می‌گویید چه‌کاری را نمی‌توانید انجام دهید؟ شواهدی بیابید که نشان بدهند این باورتان صحیح نیست.

اساس این ایده، زمان بهینه برای هر وظیفه ۲۵ دقیقه است و در ادامه استراحتی پنج‌دقیقه‌ای ضروری است. هر بخشِ ۲۵ دقیقه‌ای را یک پومودورو می‌نامیم. همان‌طور که این کتاب را می‌خوانید، پیشنهاد می‌کنم یک پومودورو مطالعه کنید و پنج دقیقه به مغزتان استراحت بدهید.

برای یادگیری سریع‌تر، باید از تعریفِ آنچه اعتقاد داریم برای خودمان ممکن است، فراتر برویم.

ذهنیت جدید که ناشی از ساکت‌کردن منتقد درونی‌تان است، دنیایی از احتمالاتِ جدید را به روی شما باز می‌کند. زمانی که موجی از احساسات مثبت در شما جوش و خروش می‌گیرد، فرصت‌هایی را به چشم می‌بینید که شاید هرگز تا به امروز به آن‌ها توجه نکرده باشید و با انگیزهٔ زیاد (واقعاً چطور ممکن است انگیزه پیدا نکنید) و روش‌های صحیح، در مسیرِ تبدیل‌شدن به انسانی بی‌حدومرز قرار می‌گیرید.

نظریه، به‌همراه تحقیقاتی که مرور شدند، نشان می‌دهد احساسات مثبت: (۱) توجه و تفکرِ افراد را گسترش می‌دهند؛ (۲) انگیختگیِ احساسیِ منفی را از بین می‌برند؛ (۳) تاب‌آوری روان‌شناختی را شدت می‌بخشند؛ (۴) منابعِ شخصی می‌سازند؛ (۵) مارپیچ‌هایی صعودی به‌سمت رفاه بیشتر در آینده ایجاد می‌کنند؛ (۶) شکوفایی انسان را پایه‌گذاری می‌کنند. این نظریه همچنین پیامِ تجویزیِ مهمی با خود دارد. مردم باید احساسات مثبت را در زندگی خود و زندگی اطرافیانشان پرورش دهند، نه فقط به این خاطر که انجامِ این کار باعث می‌شود در لحظه احساسِ خوبی داشته باشند، بلکه چون انجام این کار افراد را تغییر داده و بهتر می‌کند و در مسیرهایی به‌سمت شکوفایی و عمر طولانی هدایت می‌کند

فردریکسون این موضوع را نظریهٔ «گسترش و ساخت» می‌نامد چراکه احساسات مثبت، احساس امکان‌پذیری را در شما گسترش می‌دهند و ذهنتان را باز می‌کنند که در عوض شما را قادر می‌سازند مهارت‌ها و منابعی جدید بسازید که در دیگر حوزه‌های زندگی برایتان ارزش به‌همراه دارند.

مزایای ذهنیتِ مثبت، بسیار فراتر از تجربهٔ احساسی مثبت است.

کلیر می‌گوید «به عبارت دیگر، زمانی که احساساتی مثبت همچون شادی، رضایت و عشق را تجربه می‌کنید، احتمالات بیشتری را در زندگی خود خواهید دید.»

نکته‌ای که کلیر می‌خواهد بگوید، این است که احساسات منفی ما را مجبور می‌کنند طیف کارهایی را که قادر به انجامشان هستیم، کوچک‌تر و کوچک‌تر کنیم. نکتهٔ اصلی دورشدن از ببر است و دیگر هیچ‌چیز اهمیتی ندارد. اگر اجازه بدهیم احساسات منفی ما را کنترل کنند (همچون باورهای محدودکننده)، دائم در حالت تلاش برای بقا خواهیم بود و محدود به طیفی کوچک‌تر از امکانات می‌شویم.

اینکه هدفِ خود را در زندگی بدانید به شما کمک می‌کند زندگیِ شرافتمندانه‌ای داشته باشید. کسانی که هدفشان را در زندگی می‌دانند، می‌دانند چه‌کسی هستند، چه‌چیزی هستند و چرا به وجود آمده‌اند.

باید این سؤال را بکنید: چه مقدار از عملکردِ ضعیفِ درک‌شدهٔ من به این خاطر بود که صحبت‌های درون سرم رهایم نمی‌کردند؟ این موضوع برای خیلی‌ها جدی است. آن‌ها در حال انجام کاری هستند که برای انجامش اعتمادبه‌نفس ندارند و منتقد درونشان آن‌قدر گمراهشان می‌کند که نمی‌توانند بر کاری که انجام می‌دهند تمرکز کنند... بنابراین خیلی خوب از عهدهٔ انجامش برنمی‌آیند. این یکی از دلایلی است که ما باید یاد بگیریم باورهای محدودکننده خود را ساکت و با آن‌ها مقابله کنیم. هرچه در این کار بهتر عمل کنید، در دورنگه‌داشتنِ حواس‌پرتی‌ها در بزرگ‌ترین چالش‌های رشدتان بهتر عمل خواهید کرد.

باورهای محدودکننده معمولاً از کودکی نشئت می‌گیرند

بی‌حدومرزکردن خود، کاملاً به آزادکردن نابغهٔ درونتان بستگی دارد.

«باورهای کوه یخ عمیقاً در ذهن ما ریشه دارند، بسیار قدرتمند هستند و احساساتِ ما را تحریک می‌کنند. هرچه کوه یخ استوارتر باشد، خرابی بیشتری در زندگی به بار می‌آورد... باعث هرج‌ومرج در برنامهٔ شما می‌شود، بر سر راه رژیم‌گرفتنتان قرار می‌گیرد یا باعث می‌شود فرصت‌ها را از دست بدهید.» شاید مهم‌ترین گفتهٔ کتاب این باشد: «اگر بتوانیم کوه‌های یخی را کنترل کنیم، کنترل زیادی بر احساسات و زندگی‌مان پیدا خواهیم کرد. کوه یخی خود را آب کنید تا تمام موانع شسته شوند و از سر راه کنار بروند.»

زندگیِ چیزی بیش از پذیرفتنِ شرایط تعیین‌شده از جانبِ دیگران است.

وقتی مسئولیتِ چیزی را قبول می‌کنیم، قدرتی فوق‌العاده در وجودمان نفوذ می‌کند که همه‌چیز را بهتر کنیم.

استن سر تکان داد و گفت: «قدرتِ زیاد، مسئولیت زیاد با خودش می‌آره.» «دقیقاً همین‌طوره استن. عکسش هم درسته، یعنی مسئولیتِ زیاد با خودش قدرتِ زیاد می‌آره.»

شروعِ کوییک سؤال اصلی شما چیست؟ یادداشتش کنید.

فکرکردن، فرایندِ استدلالِ دقیق دربارهٔ موضوعی مشخص است.