بریده‌هایی از کتاب بی حد و مرز

داشتنِ احساس بد دربارهٔ پیشرفت‌نکردن در کار احتمالاً باعث می‌شود تعلل در شما بیشتر ادامه پیدا کند.

معمولاً وقتی روی کسی یا چیزی اسم می‌گذارید، در واقع محدودیتی برای آن تعیین می‌کنید. بزرگ‌ترها باید خیلی مراقبِ حرف‌هایی باشند که به زبان می‌آورند، چراکه این حرف‌ها سریع به ذهن کودکان راه پیدا می‌کنند.

یکی از باورهای مهم من این است که توانِ بالقوهٔ انسان، یکی از منابعِ نامحدود ما در جهان است. بیشتر چیزهای دیگر در این دنیا محدود هستند، اما ذهن انسان اَبَرقدرتِ نهایی است؛

فیلی جوان را در نظر بگیرید که به چوبی در زمین بسته شده است. وقتی فیل نوزاد است، آن‌قدر قدرت ندارد که چوب را از زمین بیرون بکشد بنابراین در نهایت دست از تلاش برمی‌دارد چراکه می‌فهمد تلاشش بیهوده است. همان‌طور که فیل رشد می‌کند، قدرت و توانایی کافی برای بیرون‌کشیدنِ چوب را به دست می‌آورد، اما همچنان پایبندِ طنابی باریک و تکه‌ای فلزِ بی‌جان می‌ماند چون از بچگی همین را یاد گرفته است. در روان‌شناسی به این حالت، درماندگی می‌گوییم.

اگر با محدودیت‌های خود بجنگید، می‌توانید آن‌ها را از خود دور کنید.

مصرف شکر را باید به حداقل برسانیم.

شما خودتان انگیزه را ایجاد می‌کنید.

اختلاف معمولاً از تناقضِ ارزش‌ها ناشی می‌شود.

نبوغ از بدو تولد ظهور نمی‌کند، بلکه از طریق تمرین زیاد حاصل می‌شود.

«عظمت از بدو تولد حاصل نمی‌شه، بلکه در وجودِ شخص پرورش داده می‌شه.»

دوست‌داشتن، عشق‌ورزیدن یا احترام‌گذاشتن به من، وظیفهٔ شما نیست. وظیفهٔ خودم است.

هرچی در زندگی به دست بیارین، یه روزی از بین می‌ره و تنها چیزی که ازتون باقی می‌مونه، همون چیزیه که در قلبتون بوده.

مشکلِ اصلیِ امروزِ ما اینه که مردم واقعاً بروز نمی‌دن چه‌کسی هستن، چون از اینکه بقیه راجع بهشون چه فکری می‌کنن، می‌ترسن.

بی‌حدومرزکردن خود، کاملاً به آزادکردن نابغهٔ درونتان بستگی دارد.

«وقتی به دنیا می‌آیم، نمی‌دونیم زندگی سخته یا آسون، فقیر می‌شیم یا پول‌دار، مهم می‌شیم یا بی‌اهمیت. فقط دو نفر رو می‌بینیم که همه‌چی رو می‌دونن، یعنی پدر و مادرمون.»

یعنی مسئولیتِ زیاد با خودش قدرتِ زیاد می‌آره.

ما با ذهنیت‌های ازپیش‌تعیین‌شده دربارهٔ توانایی‌های خود به دنیا نمی‌آییم؛ این راه‌های محدود و ثابتِ تفکر را از کسانی می‌آموزیم که در زندگی‌مان هستند و فرهنگی که در آن بزرگ می‌شویم.

- چطور می‌توانم از آموخته‌هایم استفاده کنم؟ - چرا باید از آموخته‌هایم استفاده کنم؟ - چه زمانی از آموخته‌هایم استفاده خواهم کرد؟

هر ثانیه، احساساتِ شما تا ۱۱ میلیون بیت اطلاعات را از جهان اطراف جمع‌آوری می‌کنند.

«هرچند وقت یک بار، مغز انسان با ایده یا احساسی جدید درگیر و دچار کشیدگی می‌شود و هرگز به ابعادِ قبلیِ خود بازنمی‌گردد.»