بریده‌هایی از کتاب بی حد و مرز

«مردم کاری را را نمی‌خرند که شما انجام می‌دهید، بلکه دلیل شما برای انجامِ آن کار را می‌خرند بنابراین اگر ندانید چرا چنین کاری انجام می‌دهید، دیگران از کجا باید بفهمند؟»

بسیاری از ما خیلی از توانایی‌های واقعیِ خود فاصله داریم، چراکه از اشتباه‌کردن بیش از حد می‌ترسیم.

خائنِ دوم، حواس‌پرتیِ دیجیتالی است؛ فَورانِ لذتِ لحظه‌ایِ دوپامین دیجیتالی، جایگزینِ توانایی‌مان برای حفظ توجه لازم برای روابط عمیق، یادگیریِ عمیق یا کارِ عمیق می‌شود.

اولین خائن، سیلِ اطلاعات دیجیتالی است؛ جریان بی‌پایانِ اطلاعات در جهانی که زمانمان محدود و انتظارات از ما غیرمنصفانه است، منجر به دستپاچگی و اضطراب و بی‌خوابی می‌شود. در داده‌ها و سرعت بالای تغییرات دست‌وپا می‌زنیم و به‌دنبال راهکارها و ابزارهایی هستیم که کمی از کارایی و عملکرد و آرامش ذهنی خود را پس بگیریم.

دروغِ شمارهٔ یک: هوش، تغییر نمی‌کند

بسیاری از ما خیلی از توانایی‌های واقعیِ خود فاصله داریم، چراکه از اشتباه‌کردن بیش از حد می‌ترسیم.

واقعیت این است: دانش، قدرت نیست. دانش فقط پتانسیلِ این را دارد که قدرت باشد.

متوجه شدم محدودیت‌هایم واقعاً محدودیت نیستند. فقط موانعی بودند که باید بر آن‌ها غلبه می‌کردم

در دنیای واقعی، زندگی با من زیاد مهربان نبود.

ماهیچه‌هایی که برای تفکر انتقادی و استدلال مؤثر استفاده می‌کنیم، در این فرایند به‌مرور دچار زوال می‌شوند. ما اجازه می‌دهیم فناوری به‌جای ما استدلال و استنتاج کند.

از مغزتان استفاده کنید، وگرنه برای همیشه از دستش خواهید داد.

انگیزه (چرا): هدف فرد و انرژیِ لازم برای اینکه به‌شیوه‌ای مشخص رفتار کند - روش (چگونه): فرایندی مشخص جهت دستیابی به هرچیزی، به‌خصوص شیوه‌ای منظم و منطقی و روشمند برای آموزش به تصویر مدل بی‌حدمرز نگاه کنید.

ذهنیت (چه‌چیزی): باورها و گرایش‌ها و فرضیاتِ وجودی دربارهٔ اینکه چه‌کسی هستیم، عملکردِ جهان چگونه است، قادر به انجام چه کارهایی هستیم، لیاقت چه‌چیزی را داریم و چه‌چیزی امکان‌پذیر است

محدودیت در انگیزهٔ شما: انگیزه، محرک، هدف یا انرژی لازم را برای عمل‌کردن ندارید.

اما با کمک برخی از افرادِ مهم، متوجه شدم محدودیت‌هایم واقعاً محدودیت نیستند. فقط موانعی بودند که باید بر آن‌ها غلبه می‌کردم یا محدودیت‌هایی که باید از ذهنم خارجشان می‌کردم. وقتی این کار را انجام دادم، کارهایی که هر روز یاد می‌گرفتم انجام بدهم، بی‌حدومرز شدند.

اکثرِ ما این روزها احساس خستگی می‌کنیم. به‌نظرم دلیلش این است که احساس می‌کنیم باید به تمامِ فرصت‌ها، دعوت‌ها یا درخواست‌هایی که سرِ راهمان قرار می‌گیرند بله بگوییم.

برای این کار از دنیای عادی به دنیای خارق‌العاده قدم بگذارید.

چون پتانسیلی فوق‌العاده داری که منتظر آزادشدن است.

کتابِ بی‌حدومرز، نسخه‌ای برای درمان مغزهای آسیب‌دیده، بازنویسیِ باورهای محدودکننده و به‌روزرسانی زندگی‌مان است.

از کسی که دوست ندارید موعظه‌تان کند، انتقاد نشنوید. اگر قضاوت‌های ناعادلانه دربارهٔ خودتان را نادیده نگیرید، هرگز پتانسیل واقعی خود را کشف نخواهید کرد. اجازه ندهید انتظار و نظرِ دیگران زندگی شما را هدایت کند یا به نابودی بکشاند.