بریده‌هایی از کتاب واگن مخصوص

دکتر خودش هم نمی‌دانست برای چه راهیِ سفر مشهد شده است. در قطار با مردی آشنا شد که پول درمان بچه‌اش را نداشت.

دلیل خیر زیارتش طول کشید؛ بلیتش باطل شد. در راه دید اتوبوسی چپ کرده است.

نشانی ـ بچه‌ام را کنار پنجره‌فولاد گذاشته بودم؛ گم شده، چشم‌هایش کور بود. ـ همهٔ نشانی‌هایی که دادی درست بود، جز چشمش.

ـ کنار پنجره‌فولاد می‌نشینی. هروقت احساس کردی همه‌جا خلوت شده و کسی نیست، آن‌موقع می‌خواهد به سراغت بیاید.

در حرم برای دوست مسیحی‌اش شفا خواست. عیسی (ع) شب به خواب مرد مسیحی رفت...

همان‌طور که گفته بودند هوای همه، به‌خصوص آدم‌های غریبه را دارد.

تعبیر خواب مرد سبزپوش به خواب مرد نابینا آمد؛ گفت: «تقاضایی کن که ما اجابت کنیم.» جواب داد: «پسر همسایه سرطان دارد.»

زیارت قبول پول جور شده بود. برای او ّ لین‌بار می‌خواستند به حرم بروند که اخبار اعلام کرد: ـ درب‌های حرم به‌خاطرِ کرونا بسته شده است.» پیرمرد و پیرزن تا می‌توانستند گریه گردند. صبح که از خواب بیدار شدند، به همدیگر زیارت قبول گفتند.

پسرک نمی‌فهمید که چرا پسرخاله‌اش را، وقتی موهایش خیلی بلند شد، به مشهد بردند؛ ولی او را موقعی به مشهد بردند که موهایش ریخته بود.

ورودی راه حاجت‌گرفتن را بلد بود؛ از باب‌الجواد وارد شد.

آخرین غذای نذری از دستم افتاد؛ کنار جوی سگی خوابیده

فرمانده سرباز به مادر پیرش فکر می‌کرد؛ چشم‌های خادم به گونه‌های خیسش افتاد: ـ اهلِ‌کجایی؟ اسمت چیست؟ کجا خدمت می‌کنی؟ فردای آن روز فرمانده برگهٔ انتقالش را داد.

به زیارت که رفته بودیم فوت کرد؛ همان جا دفنش کردیم. چند سال بود به مشهد نمی‌رفتیم؛ تااینکه وصیّت‌نامه‌اش پیدا شد که نوشته بود: آرزو دارم در کنار حرم امام‌رضا (ع) دفنم کنید.»

کاشکی به زیارت نمی‌آمدیم. دکتر سررسید: ـ اگه تصادف نمی‌کردید، شاید به این زودی نمی‌فهمیدم که پسرتان تومور مغزی دارد و درمان سخت‌تر می‌شد.

صبح‌ها به حرم می‌رفتم و عصرها برمی‌گشتم؛ تااینکه کرونا... حالا هر صبح کبوتری روی ایوان می‌نشیند و عصرها غیبش می‌زند.