بریده‌هایی از کتاب لیلی آذر

خسته در فکر شام ساده‌ای‌ام، در هیاهوی آشپزخانه روی میزی نَشُسته مانده هنوز، استکان‌های چای صبحانه من زن زندگی نخواهم شد، تو ولی مرد زندگی هستی سرِ سنگین دردهای مرا می‌گذاری همیشه بر شانه