بریده‌هایی از کتاب مدرک، سه‌گانه‌ی دوقلوها؛ کتاب دوم

بهترین جا واسه خوابیدن، قبر کسی است که زمانی دوستش داشتیم.

تنها فرق بین مرده‌ها و آنهایی که رفته‌اند همین است، نه؟ آنهایی که نمرده‌اند برمی‌گردند.

برام زیاد مهم نیست که بدنم زخمی بشود. ولی اگر مجبور بشوم کس دیگری را زخمی کنم، این خودش زخم دیگری برام می‌شود که نمی‌توانم تحملش کنم.

زندگی همین است. همه‌چی با گذشت زمان محو می‌شود. خاطرات کم‌رنگ می‌شوند، درد کم می‌شود.

ـ روابط شما با کلارا، چیزی است که هنوز ازش سر درنمی‌آورم. او از شما بزرگ‌تر است. ـ سن مهم نیست. من عاشق او هستم. همهٔ چیزی که می‌خواستید بدانید این بود؟ ـ نه، همه‌اش این نیست. این را از قبل می‌دانستم. واقعاً دوستش دارید؟ لوکاس در را باز می‌کند: ـ من معنی این کلمه را نمی‌دانم. هیچ‌کس معنی‌اش را نمی‌داند.

از چه چیز می‌توانستم بنویسم؟ در زندگی‌ام هیچ اتفاقی نمی‌افتاد، هیچ‌وقت در زندگی من اتفاقی نیفتاده بود، و همین‌طور در اطرافم. منظورم اتفاقی است که ارزش نوشتن داشته باشد.

به چیزی که می‌گویید باور دارید؟ ـ مجبورم باورشان کنم. ـ ولی ته دل‌تان، به چی فکر می‌کنید؟ ـ من فکر نمی‌کنم. نمی‌توانم به همچین جسارتی دست بزنم. ترس، از بچگی تو وجودم است.

برام زیاد مهم نیست که بدنم زخمی بشود. ولی اگر مجبور بشوم کس دیگری را زخمی کنم، این خودش زخم دیگری برام می‌شود که نمی‌توانم تحملش کنم.

فراموش خواهید کرد. زندگی همین است. همه‌چی با گذشت زمان محو می‌شود.

ـ هنوز یک بچه بودم. ولی هیچی را فراموش نکرده‌ام. ـ فراموش خواهید کرد. زندگی همین است. همه‌چی با گذشت زمان محو می‌شود. خاطرات کم‌رنگ می‌شوند، درد کم می‌شود