یک کتاب، هرچقدر هم که غمانگیز باشد، نمیتواند به غمانگیزی زندگی باشد.
Mohammad
زندگی بیهودگی مطلق است، پوچی، حماقت، رنج بیپایان
Mohammad
ـ درختم، دارد میمیرد.
pejman
من همیشه تنها زندگی کردهام.
ـ چرا؟
ـ نمیدانم. شاید واسه اینکه هیچکس دوست داشتن را یادم نداد.
pejman
یک کتاب، هرچقدر هم که غمانگیز باشد، نمیتواند به غمانگیزی زندگی باشد.
Dayan
زندگی بیهودگی مطلق است، پوچی، حماقت، رنج بیپایان، ابداع یک ناخدا که رذالتش از فهم فراتر میرود.
pejman
آدم تا فکر میکند، دیگر نمیتواند زندگی را دوست بدارد.
pejman
دانستن همهچی از این بهتر است که آدم دائم از خودش سؤال بپرسد.
Dayan
یک کتاب، هرچقدر هم که غمانگیز باشد، نمیتواند به غمانگیزی زندگی باشد.
pejman
زندگیهایی هست که از غمگینترین کتابها هم غمانگیزترند.
pejman