بریده‌هایی از کتاب چهل هفته انتظار

"کسی که رشد پدیده‌ها را از بنیاد آن‌ها مورد مطالعه قرار می‌دهد بهترین بینش را در مورد آنان خواهد داشت".

نازنین! واقعیت تو اکنون جنینی است که بعدها به نوزادی، کودکی، نوجوانی، جوانی و… تبدیل خواهد شد و رسالت تو این است که واقعیت موجودت را به حقیقت مطلوبت پیوند بزنی و از آنچه هستی به سوی آنچه باید باشی، آنچه که سزاوار یک انسان متعالی است، پرواز کنی.

عزت آدمی در گرو بندگی است.

مادرت، مادری که بسیار دوستت می‌دارد، امشب به خدا نگفت خدایا! به من فرزند عطا کن و او را صالح و سالم قرار ده. مادرت امشب به خدا گفت: "خدایا! اگر بچه‌ای می‌دهی که همه‌اش را بعداً برای خودت برداری، اگر فرزندی می‌دهی که به بهترین شکل تحویلش بگیری، بده! خدایا من بچه را بی‌تو نمی‌خواهم".

نازنینم! بدبینها و خوش‌بینها همیشه مغبونند و بازنده. تو از آن‌ها باش که در چهار فصل زندگی، نه دلبستهٔ بهار می‌شوند و نه ناامید از خزان. آن‌ها که تکیه‌گاهی ورای این دنیای هزاررنگ دارند. تکیه‌گاهی که در سایه‌اش به "امن" رسیده و "ایمان" آورده‌اند و این ایمان، برایشان نه خوفی از آینده خواهد گذاشت و نه حُزنی از گذشته...

نازنین! واقعیت تو اکنون جنینی است که بعدها به نوزادی، کودکی، نوجوانی، جوانی و… تبدیل خواهد شد و رسالت تو این است که واقعیت موجودت را به حقیقت مطلوبت پیوند بزنی و از آنچه هستی به سوی آنچه باید باشی، آنچه که سزاوار یک انسان متعالی است، پرواز کنی.