بریده‌هایی از کتاب طلوع صحرا

در سومالی، خانواده و ارتباطات خانوادگی اهمیتش مثل آب و غذاست. بدترین فحش در سومالی این است: «الهی آهوان در خانه‌ات رفت‌وآمد کنند.» یعنی الهی بی‌خانواده بشوی چون آهو حیوان خجالتی و ترسویی است و به هیچ خانه‌ای نزدیک نمی‌شود مگر این‌که آن خانه خالی از سکنه باشد. برای ما تنهایی بدتر از مرگ است.

اصلاً مهم نیست بین شما و مادرتان چه گذشته و اصلاً مهم نیست که سفر زندگی‌تان چقدر متفاوت بوده؛ همین که بچه‌دار می‌شوید، مادرتان را می‌خواهید و به او نیاز دارید. هر بار که پسر سه‌ساله‌ام را در آغوش می‌گیرم، دلم برای وطنم آفریقا و مادرم که بخشی از آن است، تنگ می‌شود.

زیبایی واقعی آنچه که شما در آینه یا روی جلد مجلات می‌بینید، نیست؛ زیبایی همان روش و منش زندگی شماست.

بدترین فحش در سومالی این است: «الهی آهوان در خانه‌ات رفت‌وآمد کنند.» یعنی الهی بی‌خانواده بشوی چون آهو حیوان خجالتی و ترسویی است و به هیچ خانه‌ای نزدیک نمی‌شود مگر این‌که آن خانه خالی از سکنه باشد. برای ما تنهایی بدتر از مرگ است.

عموی ثروتمندم تصمیم گرفته بود از موگادیشو نقل مکان کند. او می‌گفت که شهر در حال فروپاشی است. مردم به رشوه، دزدی، غارت و چپاول رو آورده‌اند تا بتوانند زندگی‌شان را بچرخانند.

می‌نویسم تا زنان را از سلول‌های ستم از شهرهای مرده از ایالت‌های بردگی از روزهای کسالت‌بار و سرد و تکراری برهانم... می‌نویسم تا زنی را که دوست دارم از شهرِ بی‌شعر از شهرِ بی‌عشق و از شهرِ اندوه و افسردگی برهانم. می‌نویسم تا از او ابری نمبار بسازم تنها زن و نوشتن ما را از مرگ می‌رهاند. نزار قبانی

زیبایی یک زن در چهرهٔ او نیست. «ضرب‌المثل سومالیایی»

در فرهنگ سومالی شیاطین سفیدند و نام‌شان «جِن» است.

در فرهنگ من چیزهایی هست که نباید از آن‌ها سخن گفت. برای مثال ما از مُرده حرف نمی‌زنیم یا هرگز نمی‌گوییم کسی زیباست. ما رازهای زیادی داریم که اگر در موردشان صحبت به میان آید، اعتقاد داریم که حتماً به بلای سختی دچار می‌شویم

شیرها درست مثل پادشاهان هستند. تمام روز را ساکت گوشه‌ای می‌نشینند ولی وقتی گرسنه می‌شوند، خیلی زیبا و باشکوه می‌کشند. آن‌ها موقع حمله، مستقیم سراغ دهان یا گلوی شکار می‌روند و همین باعث می‌شود شکار در همان ثانیه‌های اول بمیرد. شیرها حیوانات باوقار و آرامی هستند اما متنفرند از این‌که سربه‌سرشان بگذارند به‌خصوص توسط کفتارها