بریده‌هایی از کتاب درهم‌شکسته

«در جهانی که دائماً تلاش می‌کند تو را تغییر دهد، خودبودن موفقیتی بزرگ است.»

می‌گویند اگر پروانه‌ای در جنگل بارانیِ آمازون، بال‌هایش را به هم بزند، می‌تواند هوای آن سرِ دنیا را عوض کند. تئوری آَشفتگی.

اگر ندانی که کی کوتاه بیایی، نمی‌توانی بیست سال متأهل باقی بمانی.

«هنوز یاد نگرفتی بچه جون؟ زندگی عادلانه نیست.»

«در جهانی که دائماً تلاش می‌کند تو را تغییر دهد، خودبودن موفقیتی بزرگ است.»

همین‌طور که از پنجره که نیاز به درزگیری دارد به بیرون نگاه می‌کنم و پوست بازوهایم از سرما دانه‌دانه شده است، به این فکر می‌کنم که این لحظات سکوت، همان زمانی که صرف درست کردن و نوشیدن یک فنجان قهوه می‌شود، چقدر برایم مهم هستند. این لحظات، زمانی است که باید فکر کنم. تماشا کنم. برنامه‌ریزی کنم.

مطمئنم که دفعهٔ بعد، اوضاع متفاوت خواهد بود. از هر جا که سر دربیاوریم، هوشیارتر خواهم بود، بیش‌تر مراقب خواهم بود که به چه کسی ایمان داشته باشم. و آغوشم را به سوی اطرافیانم می‌گشایم، ولی یقین حاصل خواهم کرد که به آن‌هایی خوشامد بگویم که نتوانند زندگی‌ام را از هم بپاشند، که آرامشم را تهدید نکنند، که آرامش‌شان را تهدید نکنم.

زندگی از نقطه‌عطف‌ها تشکیل می‌شود. از دو راهی‌ها. هر روز دست به انتخاب‌هایی می‌زنیم که ما را به مسیر خاصی می‌برند. چیزی که آموخته‌ام این است که در طول جاده، همیشه هم تابلوی راهنما وجود ندارد.

خیلی چیزها می‌توانند تعادل ازدواج را به هم بزنند و پول هم این کار را با ما می‌کرد. اغلب اوقات بهتر است که وجودش را نادیده بگیریم تا این‌که بخواهیم به آن ببالیم یا به قدرتش اعتراف کنیم.

خیلی چیزها می‌توانند تعادل ازدواج را به هم بزنند و پول هم این کار را با ما می‌کرد. اغلب اوقات بهتر است که وجودش را نادیده بگیریم تا این‌که بخواهیم به آن ببالیم یا به قدرتش اعتراف کنیم.

اگر نتوانی هر از گاهی تفریح کنی، فایده پول داشتن چیست.

اگر ندانی که کی کوتاه بیایی، نمی‌توانی بیست سال متأهل باقی بمانی.

حافظه چیز قابل اثباتی نیست. چیزی را می‌بینیم که می‌خواهیم، چیزی را می‌شنویم که به ما لذت می‌دهد و چیزی را به یاد می‌آوریم که ما را غمگین می‌کند. این وضعیت انسان است.