بریده‌هایی از کتاب کتاب جهانی شادی

پیامبر اکرم (ص) می‌فرمایند: «در بهشت سرایی است به نام خانهٔ شادمانی و تنها کسانی به آن خانه درآیند که یتیمان را شاد کنند.»

قدردانی و فروتنی از عوامل خوشبختی در زندگی است. بدون فروتنی موفقیت و احساس غرور حاصل از آن به خوشبختی تبدیل نمی‌شود، بلکه شخص را در معرض خودشیفتگی قرار می‌دهد؛ پس فروتنی و تواضع از اصول اخلاقی بسیار مهم در موفقیت و دستیابی به شادی است و این حقیقت نه فقط در زمان کامیابی، بلکه باید در طول زندگی جریان داشته باشد.

«خدایا به من صبری ده تا هر آن‌چه قادر به تغییر آن نیستم بپذیرم، قدرتی ده تا هر آن‌چه قابل تغییر است را تغییر دهم و بصیرتی ده تا تفاوت این دو را درک کنم.»

قیاس در هر زمینه‌ای موجب از دست رفتن آسایش و احساس سرخوشی می‌شود.

نکتهٔ قابل تأمل این است که هیچ کسی موفقیت در زندگی را به تنهایی کسب نمی‌کند، به این معنی که موفقیت ثمرهٔ زیستن در گروهی به نام جامعه است.

تحقیقات نشان داده که داشتن حداقل چهار و حداکثر دوازده رابطهٔ دوستانهٔ صمیمی و قابل اعتماد بین دوستان یا اعضای خانواده تأثیر بسیاری در شادی و سرخوشی افراد دارد.

بدون شک هیچ کدام از انسان‌ها به تنهایی نمی‌توانند شاد باشند و قسمت عمده‌ای از شادی آن‌ها در ارتباط با دیگران معنا پیدا می‌کند.

نوع نگرش ما به زندگی از اهمیت بسیاری برخوردار است.

بر طبق نظریات روانشناسی عادت و گذر زمان اثرات تلخکامی را ضعیف‌تر می‌کند. زمانی که ناخواسته درگیر مشکلاتی مانند از دست دادن معشوق یا یک دوست یا شغل و حرفهٔ خود می‌شویم، تطبیق و انعطاف‌پذیری مانند یک فرشته از طرف ذات هستی به کمک ما می‌آید تا درد و رنج ما را کمتر کرده و آرامش بیشتری را نصیب ما بگرداند. با پرورش انعطاف‌پذیری و تطابق با محیط، تجربیات زندگی دوباره‌نویسی می‌شود و شاید در بازبینی تلخی‌ها مانند بار اول کام‌مان را تلخ نکند و افق دید ما را به سوی توفیق‌های بزرگ‌تری باز کند. آیا انسان قادر است با همه‌چیز سازگار شود؟ پاسخ ما مثبت است. ظرفیت تطبیق‌پذیری و سازگاری انسان با مسائل پیرامون خود فوق‌العاده است.