بریده‌هایی از کتاب چهل حدیث اهل ‌بیت (ع)

راه شناخت کامل بودن دین مسلمان به اینهاست: سخنان بیهوده نمی‌گوید، کمتر بحث و جدال می‌کند، بردبار، شکیبا و خوش‌خو است.

فرزندم! از ستم بر کسی که غیر از خدا یاوری در برابر تو ندارد، بپرهیز.

دو چیز مردم را نابود و بیچاره می‌کند: یکی ترس از نداری در آینده و نیازمند دیگران شدن. دیگری فخر فروشی و مباهات کردن بر دیگران.

هرکس گرفتاری مؤمنی را برطرف کند، خداوند گرفتاری‌های دنیا و آخرتش را برطرف می‌کند.

مبادا از کسانی باشی که از گناه دیگران بیمناکند و از کیفر گناه خود آسوده خاطرند.

اگر زمان حضرت مهدی را درک می‌کردم، تمام عمر خدمتگزارش می‌شدم.

محبّت ما اهل بیت سبب ریزش گناهان است، چنان‌که باد، برگ خشک درختان را می‌ریزد.

زکات، هیچگاه از ثروت نمی‌کاهد.

مؤمنی که از قسمت خود ناخشنود باشد و وضعیّت خود را ناچیز شمارد در حالی که حاکم بر او (تعیین کنندهٔ سرنوشتش) خداست، چگونه می‌تواند ادّعای ایمان کند؟!

آن اندک که دوام دارد، بهتر است از آن بسیار که خستگی آورد.

دعاکنندهٔ بی‌کردار، چونان تیراندازی است که کمانش زِه ندارد.

دعاکنندهٔ بی‌کردار، چونان تیراندازی است که کمانش زِه ندارد.

اگر به آنچه تو را دستور دادیم عمل کنی و از آنچه تو را از آن بازداشتیم روی گردانی از شیعیان ما هستی وگرنه از شیعیان ما نخواهی بود.

هرکس با وضو بخوابد، چنانچه آن شب مرگش فرا رسد نزد خداوند شهید به شمار آید.

آنکس که خود را به ناداری و فقیری بزند، فقیر می‌شود.