بریده‌هایی از کتاب تو، تویی؟! داستان‌های کوتاه و شگفت‌‌انگیز؛ جلد دوم

یک عمر به خدا دروغ گفتم و خدا هیچ‌گاه به خاطر دروغ‌هایم مرا تنبیه نکرد. می‌توانست، اما رسوایم نساخت و مرا مورد قضاوت قرار نداد. هرآنچه را گفتم باور کرد و هر بهانه‌ای آوردم پذیرفت. هر چه خواستم عطا کرد و هرگاه خواندمش حاضر شد... اما من! هرگز حرف خدا را باور نکردم. وعده‌هایش را شنیدم، اما نپذیرفتم. چشم‌هایم را بستم تا او را نبینم و گوش‌هایم را نیز، تا صدایش را نشنوم. من از خدا گریختم بی‌خبر از آن‌که او با من و در من بود.

خداوند، ما را در مسیر زندگی یکدیگر قرار می‌دهد تا به شکل‌های گوناگون بر هم اثر بگذاریم. «دنبال خدا، در وجود دیگران بگردیم.»

«هر چی بودی، بودی. حالا اونی باش که خداوند می‌خواد، یعنی خاصّ و بهترین باش!»

دوست خوبم، امیدوارم همیشه خوبی‌های من‌رو به یاد داشته باشی و بدی‌هایم را ببخشی. صمیمانه برای تو آرزوی موفقیت و شادکامی دارم. ممکن است در تمام دنیا یک نفر باشی، ولی برای بعضی افراد تمام دنیایی. گابریل گارسیا مارکز

برخی از مردم، تحت فشار مشکلات می‌شکنند و برخی دیگر، مشکلات را می‌شکنند. نورمن وینسنت پیل

اگر کاری که می‌کنید هوشمندانه باشد، اشکالی ندارد که شما را احمق بدانند!

زندگی صحنه یکتای هنرمندی ماست هر کسی نغمه خود خواند و از صحنه رود صحنه پیوسته به‌جاست خرّم آن نغمه که مردم بسپارند به یاد

زمانی که دانشجوی سال دوم دانشگاه بودم، یک روز سر جلسه امتحان وقتی چشمم به سؤال آخر افتاد، خنده‌ام گرفت! فکر کردم استاد حتما قصد شوخی کردن داشته است، چون سؤال این بود: ــ نام زنی که محوطه دانشگاه را نظافت می‌کند چیست؟ من آن زن نظافتچی را بارها دیده بودم. زنی قدبلند، با موهای جوگندمی و حدودا شصت ساله، اما نام او را از کجا باید می‌دانستم؟! من برگه امتحانی خودم را تحویل دادم و سؤال آخر را بی‌جواب گذاشتم. درست قبل از آن‌که از کلاس خارج شوم، دانشجویی از استاد سؤال کرد: آیا سؤال آخر هم در بارم‌بندی نمرات، محسوب می‌شود؟ استاد گفت: حتما. و ادامه داد: شما در حرفه خود با آدم‌های بسیاری ملاقات خواهید کرد. همه آنها مهم هستند و شایسته توجه و ملاحظه شما می‌باشند، حتی اگر تنها کاری که می‌کنید لبخند زدن و سلام کردن به آنها باشد.

زندگی با مرگ از میان نمی‌رود. زندگی دقیقه به دقیقه، روز به روز با هزاران طریق، غفلت و بی‌توجهی از میان می‌رود. وینسنت بنت

در هنگام رویارویی با توفان‌های زندگی، لبخند را فراموش نکنید! خداوند ناظر ماست.

خدا گفت: ماری در راه لانه‌ات بود و تو خواب بودی. باد را گفتم تا لانه‌ات را واژگون کند. آنگاه تو از کمین مار، پرگشودی. گنجشک خیره در خداییِ خدا مانده بود. خدا گفت: «و چه بسیار بلاها که به واسطه محبتم از تو دور کردم و تو ندانسته به دشمنی‌ام برخاستی.» اشک در دیدگان گنجشک نشسته بود. ناگاه چیزی در درونش فرو ریخت. های های گریه‌اش ملکوت خدا را پر کرد. «خدایا، شکرگزار مهربانیت هستم...» از درک نعمت‌های باطنی غافل نشوید. گوته

اگر کاری که می‌کنید هوشمندانه باشد، اشکالی ندارد که شما را احمق بدانند!

مأموریت ما در زندگی، بی مشکل زیستن نیست، بلکه با انگیزه زیستن است. آندره متیوس

ابله خوشبختی را در دوردست‌ها جستجو می‌کند، عاقل آن را زیر پاهایش حس می‌کند. جیمز اُپنهایم

قدرت جسمانی گذراست، اما قدرت روحانی پایدار خواهد بود. سر وانتس

«رون هوبارد» در اوایل سال‌های ۱۹۵۰ دریافت: «بشر، تنها در مواجهه با محیط چالش‌انگیز به صورت عجیبی پیشرفت می‌کند!»

«شما در شرایط غیرعادی و ساعات نامناسب، تا چه حد قادر به مشاهده و درک زیبایی‌های اطرافتان هستید؟»

زندگی زیباتر از اون چیزیست که ما می‌پنداریم... حتّی در بدترین شرایط! فقط کافیست به خاطر داشته باشیم که درست نگاه کنیم، درست فکر کنیم، درست تصمیم بگیریم و هرگز فراموش نکنیم که «خدا بزرگ است» و او ناظر بر اعمال ماست؛ پس: «هر چی بودی، بودی. حالا اونی باش که خداوند می‌خواد، یعنی خاصّ و بهترین باش!» بماند به یادگار امیررضا آرمیون

شخصی را به جهنم می‌بردند. در راه، برمی‌گشت و به عقب خیره می‌شد. ناگهان خدا فرمود: او را به بهشت ببرید. فرشتگان پرسیدند: خداوندا! چرا؟ پروردگار فرمود: او چندبار به عقب نگاه کرد... او امید به بخشش داشت... از آب و گل چه آید، جز خطا؟ و از خدا چه آید، جز عطا؟ ابوعلی دقاق

به یاد سهراب که پر از معجزه و عرفان است: «و خدایی که در این نزدیکی است، لای این شب‌بوها، پای آن کاج بلند...»