بریده‌هایی از کتاب متن کامل قرآن کریم

آنچه برای شما میسّر است قرآن بخوانید

و بخاطر پروردگارت شکیبایی کن!

و لباست را پاک کن، وَ الرُّجْزَ فَاهْجُرْ (۵) و از پلیدی دوری کن، وَ لاَ تَمْنُنْ تَسْتَکْثِرُ (۶) و منّت مگذار و فزونی مطلب، وَ لِرَبِّکَ فَاصْبِرْ (۷) و بخاطر پروردگارت شکیبایی کن!

و پروردگارت را بزرگ بشمار،

و بزودی او را مجبور می‌کنم که از قلّه زندگی بالا رود (سپس او را به زیر می‌افکنم)! إِنَّهُ فَکَّرَ وَ قَدَّرَ (۱۸) او (برای مبارزه با قرآن) اندیشه کرد و مطلب را آماده ساخت!

مرگ بر او باد! چگونه (برای مبارزه با حق) مطلب را آماده کرد!

(آری) هر کس در گرو اعمال خویش است،

چه چیز شما را به دوزخ وارد ساخت؟!» قَالُوا لَمْ نَکُ مِنَ الْمُصَلِّینَ (۴۳) می‌گویند: «ما از نمازگزاران نبودیم، وَ لَمْ نَکُ نُطْعِمُ الْمِسْکِینَ (۴۴) و اطعام مستمند نمی‌کردیم، وَ کُنَّا نَخُوضُ مَعَ الْخَائِضِینَ (۴۵) و پیوسته با اهل باطل همنشین و همصدا بودیم، وَ کُنَّا نُکَذِّبُ بِیوْمِ الدِّینِ (۴۶) و همواره روز جزا را انکار می‌کردیم، حَتَّی أَتَانَا الْیقِینُ (۴۷) تا زمانی که مرگ ما فرا رسید!»

و هیچ کس پند نمی‌گیرد مگر اینکه خدا بخواهد؛ او اهل تقوا و اهل آمرزش است!

چنین نیست که آنها می‌گویند، آن (قرآن) یک تذکّر و یادآوری است!

هر کدام از آنها انتظار دارد نامه جداگانه‌ای (از سوی خدا) برای او فرستاده شود!

چرا آنها از تذکّر روی گردانند؟! کَأَنَّهُمْ حُمُرٌ مُسْتَنْفِرَةٌ (۵۰) گویی گورخرانی رمیده‌اند، فَرَّتْ مِنْ قَسْوَرَةٍ (۵۱) که از (مقابل) شیری فرار کرده‌اند!

(انسان شک در معاد ندارد) بلکه او می‌خواهد (آزاد باشد و بدون ترس از دادگاه قیامت) در تمام عمر گناه کند!

(انسان شک در معاد ندارد) بلکه او می‌خواهد (آزاد باشد و بدون ترس از دادگاه قیامت) در تمام عمر گناه کند! یسْأَلُ أَیانَ یوْمُ الْقِیامَةِ (۶) (از این رو) می‌پرسد: «قیامت کی خواهد بود»!

بلکه انسان خودش از وضع خود آگاه است، وَ لَوْ أَلْقَی مَعَاذِیرَهُ (۱۵) هر چند (در ظاهر) برای خود عذرهایی بتراشد!

بلکه انسان خودش از وضع خود آگاه است،

و در آن روز انسان را از تمام کارهایی که از پیش یا پس فرستاده آگاه می‌کنند!

آن روز انسان می‌گوید: «راه فرار کجاست؟!»

چنین نیست که شما می‌پندارید (و دلایل معاد را کافی نمی‌دانید)؛ بلکه شما دنیای زودگذر را دوست دارید (و هوسرانی بی‌قید و شرط را)!

(در آن روز گفته می‌شود:) او هرگز ایمان نیاورد و نماز نخواند، وَ لٰکِنْ کَذَّبَ وَ تَوَلَّی (۳۲) بلکه تکذیب کرد و روی‌گردان شد،