بریده‌هایی از کتاب متن کامل قرآن کریم

و خدا می‌داند، و شما نمی‌دانید.

أَمَّنْ یجِیبُ الْمُضْطَرَّ إِذَا دَعَاهُ وَ یکْشِفُ السُّوء

(پروردگارا!) تنها تو را می‌پرستیم؛ و تنها از تو یاری می‌جوییم. اهْدِنَا الصِّرَاطَ الْمُسْتَقِیمَ (۶) ما را به راه راست هدایت کن... صِرَاطَ الَّذِینَ أَنْعَمْتَ عَلَیهِمْ غَیرِ الْمَغْضُوبِ عَلَیهِمْ وَ لاَ الضَّالِّینَ (۷) راه کسانی که آنان را مشمول نعمت خود ساختی؛ نه کسانی که بر آنان غضب کرده‌ای؛ و نه گمراهان.

وَ قَالَتِ الْیهُودُ لَیسَتِ النَّصَارَی عَلَی شَی‌ءٍ وَ قَالَتِ النَّصَارَی لَیسَتِ الْیهُودُ عَلَی شَی‌ءٍ وَ هُمْ یتْلُونَ الْکِتَابَ کَذٰلِکَ قَالَ الَّذِینَ لاَ یعْلَمُونَ مِثْلَ قَوْلِهِمْ فَاللَّهُ یحْکُمُ بَینَهُمْ یوْمَ الْقِیامَةِ فِیمَا کَانُوا فِیهِ یخْتَلِفُونَ (۱۱۳) یهودیان گفتند: «مسیحیان هیچ موقعیتی (نزد خدا) ندارند»، و مسیحیان نیز گفتند: «یهودیان هیچ موقعیتی ندارند (و بر باطلند)»؛ در حالی که هر دو دسته، کتاب آسمانی را می‌خوانند (و باید از این گونه تعصبها برکنار باشند) افراد نادان (دیگر، همچون مشرکان) نیز، سخنی همانند سخن آنها داشتند! خداوند، روز قیامت، در باره آنچه در آن اختلاف داشتند، داوری می‌کند.

فَبِأَی آلاَءِ رَبِّکُمَا تُکَذِّبَانِ (۱۳) پس کدامین نعمتهای پروردگارتان را تکذیب می‌کنید

وَ السَّابِقُونَ السَّابِقُونَ (۱۰) و (سومین گروه) پیشگامان پیشگامند، أُولٰئِکَ الْمُقَرَّبُونَ (۱۱) آنها مقرّبانند! فِی جَنَّاتِ النَّعِیمِ (۱۲) در باغهای پرنعمت بهشت (جای دارند)! ثُلَّةٌ مِنَ الْأَوَّلِینَ (۱۳) گروه زیادی (از آنها) از امّتهای نخستینند، وَ قَلِیلٌ مِنَ الْآخِرِینَ (۱۴) و اندکی از امّت آخرین!

وَ لَقَدْ آتَینَا مُوسَی الْکِتَابَ وَ قَفَّینَا مِنْ بَعْدِهِ بِالرُّسُلِ وَ آتَینَا عِیسَی ابْنَ مَرْیمَ الْبَینَاتِ وَ أَیدْنَاهُ بِرُوحِ الْقُدُسِ أَ فَکُلَّمَا جَاءَکُمْ رَسُولٌ بِمَا لاَ تَهْوَی أَنْفُسُکُمُ اسْتَکْبَرْتُمْ فَفَرِیقاً کَذَّبْتُمْ وَ فَرِیقاً تَقْتُلُونَ (۸۷) ما به موسی کتاب (تورات) دادیم؛ و بعد از او، پیامبرانی پشت سر هم فرستادیم؛ و به عیسی بن مریم دلایل روشن دادیم؛ و او را به وسیله روح القدس تأیید کردیم. آیا چنین نیست که هر زمان، پیامبری چیزی بر خلاف هوای نفس شما آورد، در برابر او تکبر کردید (و از ایمان آوردن به او خودداری نمودید)؛ پس عده‌ای را تکذیب کرده، و جمعی را به قتل رساندید؟! وَ قَالُوا قُلُوبُنَا غُلْفٌ بَلْ لَعَنَهُمُ اللَّهُ بِکُفْرِهِمْ فَقَلِیلاً مَا یؤْمِنُونَ (۸۸) و (آنها از روی استهزا) گفتند: دلهای ما در غلاف است! (و ما از گفته تو چیزی نمی‌فهمیم. آری، همین طور است!) خداوند آنها را به خاطر کفرشان، از رحمت خود دور ساخته، (به همین دلیل، چیزی درک نمی‌کنند؛) و کمتر ایمان می‌آورند.

لَوْ لاَ ینْهَاهُمُ الرَّبَّانِیونَ وَ الْأَحْبَارُ عَنْ قَوْلِهِمُ الْإِثْمَ وَ أَکْلِهِمُ السُّحْتَ لَبِئْسَ مَا کَانُوا یصْنَعُونَ (۶۳) چرا دانشمندان نصاری و علمای یهود، آنها را از سخنان گناه‌آمیز و خوردن مال حرام، نهی نمی‌کنند؟! چه زشت است عملی که انجام می‌دادند!

یا أَهْلَ الْکِتَابِ قَدْ جَاءَکُمْ رَسُولُنَا یبَینُ لَکُمْ عَلَی فَتْرَةٍ مِنَ الرُّسُلِ أَنْ تَقُولُوا مَا جَاءَنَا مِنْ بَشِیرٍ وَ لاَ نَذِیرٍ فَقَدْ جَاءَکُمْ بَشِیرٌ وَ نَذِیرٌ وَ اللَّهُ عَلَی کُلِّ شَی‌ءٍ قَدِیرٌ (۱۹) ای اهل کتاب! رسول ما، پس از فاصله و فترتی میان پیامبران، به سوی شما آمد؛ در حالی که حقایق را برای شما بیان می‌کند؛ تا مبادا (روز قیامت) بگویید: «نه بشارت دهنده‌ای به سراغ ما آمد، و نه بیم دهنده‌ای»! (هم اکنون، پیامبر) بشارت‌دهنده و بیم‌دهنده، به سوی شما آمد! و خداوند بر همه چیز تواناست.

فِی جَنَّاتٍ یتَسَاءَلُونَ (۴۰) آنها در باغهای بهشتند، و سؤال می‌کنند... عَنِ الْمُجْرِمِینَ (۴۱) از مجرمان: مَا سَلَکَکُمْ فِی سَقَرَ (۴۲) چه چیز شما را به دوزخ وارد ساخت؟!» قَالُوا لَمْ نَکُ مِنَ الْمُصَلِّینَ (۴۳) می‌گویند: «ما از نمازگزاران نبودیم، وَ لَمْ نَکُ نُطْعِمُ الْمِسْکِینَ (۴۴) و اطعام مستمند نمی‌کردیم، وَ کُنَّا نَخُوضُ مَعَ الْخَائِضِینَ (۴۵) و پیوسته با اهل باطل همنشین و همصدا بودیم، وَ کُنَّا نُکَذِّبُ بِیوْمِ الدِّینِ (۴۶) و همواره روز جزا را انکار می‌کردیم، حَتَّی أَتَانَا الْیقِینُ (۴۷) تا زمانی که مرگ ما فرا رسید!»

قَالَ کَلاَّ إِنَّ مَعِی رَبِّی سَیهْدِینِ (۶۲) (موسی) گفت: «چنین نیست! یقیناً پروردگارم با من است، بزودی مرا هدایت خواهد کرد!»

وَ مَنْ یعْمَلْ سُوءاً أَوْ یظْلِمْ نَفْسَهُ ثُمَّ یسْتَغْفِرِ اللَّهَ یجِدِ اللَّهَ غَفُوراً رَحِیماً (۱۱۰) کسی که کار بدی انجام دهد یا به خود ستم کند، سپس از خداوند طلب آمرزش نماید، خدا را آمرزنده و مهربان خواهد یافت.

یوْمَ نَدْعُو کُلَّ أُنَاسٍ بِإِمَامِهِمْ فَمَنْ أُوتِی کِتَابَهُ بِیمِینِهِ فَأُولٰئِکَ یقْرَءُونَ کِتَابَهُمْ وَ لاَ یظْلَمُونَ فَتِیلاً (۷۱) (به یاد آورید) روزی را که هر گروهی را با پیشوایشان می‌خوانیم! کسانی که نامه عملشان به دست راستشان داده شود، آن را (با شادی و سرور) می‌خوانند؛ و بقدر رشته شکاف هسته خرمایی به آنان ستم نمی‌شود! وَ مَنْ کَانَ فِی هٰذِهِ أَعْمَی فَهُوَ فِی الْآخِرَةِ أَعْمَی وَ أَضَلُّ سَبِیلاً (۷۲) اما کسی که در این جهان (از دیدن چهره حق) نابینا بوده است، در آخرت نیز نابینا و گمراهتر است!

وَ جَعَلْنَاهُمْ أَئِمَّةً یهْدُونَ بِأَمْرِنَا وَ أَوْحَینَا إِلَیهِمْ فِعْلَ الْخَیرَاتِ وَ إِقَامَ الصَّلاَةِ وَ إِیتَاءَ الزَّکَاةِ وَ کَانُوا لَنَا عَابِدِینَ (۷۳) و آنان را پیشوایانی قرار دادیم که به فرمان ما، (مردم را) هدایت می‌کردند؛ و انجام کارهای نیک و برپاداشتن نماز و ادای زکات را به آنها وحی کردیم؛ و تنها ما را عبادت می‌کردند.

فَإِذَا قَرَأْتَ الْقُرْآنَ فَاسْتَعِذْ بِاللَّهِ مِنَ الشَّیطَانِ الرَّجِیمِ (۹۸) هنگامی که قرآن می‌خوانی، از شرّ شیطان مطرود، به خدا پناه بر!

وَ یوْمَ نَبْعَثُ فِی کُلِّ أُمَّةٍ شَهِیداً عَلَیهِمْ مِنْ أَنْفُسِهِمْ وَ جِئْنَا بِکَ شَهِیداً عَلَی هٰؤُلاَءِ وَ نَزَّلْنَا عَلَیکَ الْکِتَابَ تِبْیاناً لِکُلِّ شَی‌ءٍ وَ هُدًی وَ رَحْمَةً وَ بُشْرَی لِلْمُسْلِمِینَ (۸۹) (به یاد آورید) روزی را که از هر امتی، گواهی از خودشان بر آنها برمی‌انگیزیم؛ و تو را گواه بر آنان قرارمی‌دهیم! و ما این کتاب را بر تو نازل کردیم که بیانگر همه چیز، و مایه هدایت و رحمت و بشارت برای مسلمانان است!

إِنَّ اللَّهَ فَالِقُ الْحَبِّ وَ النَّوَی یخْرِجُ الْحَی مِنَ الْمَیتِ وَ مُخْرِجُ الْمَیتِ مِنَ الْحَی ذٰلِکُمُ اللَّهُ فَأَنَّی تُؤْفَکُونَ (۹۵) خداوند، شکافنده دانه و هسته است؛ زنده را از مرده خارج می‌سازد، و مرده را از زنده بیرون می‌آورد؛ این است خدای شما! پس چگونه از حقّ منحرف می‌شوید؟!

وَ لَقَدْ نَعْلَمُ أَنَّکَ یضِیقُ صَدْرُکَ بِمَا یقُولُونَ (۹۷) ما می‌دانیم سینه‌ات از آنچه آنها می‌گویند تنگ می‌شود (و تو را سخت ناراحت می‌کنند).

خداوند بر هر چیز، شاهد و ناظر است.

اگر از گناهان بزرگی که از آن نهی می‌شوید پرهیز کنید، گناهان کوچک شما را می‌پوشانیم؛ و شما را در جایگاه خوبی وارد می‌سازیم.