بریده‌هایی از کتاب متن کامل قرآن کریم

همان اقوامی که در شهرها طغیان کردند، فَأَکْثَرُوا فِیهَا الْفَسَادَ (۱۲) و فساد فراوان در آنها به بار آوردند؛ فَصَبَّ عَلَیهِمْ رَبُّکَ سَوْطَ عَذَابٍ (۱۳) به همین سبب خداوند تازیانه عذاب را بر آنان فرو ریخت!

و به شب، هنگامی که (به سوی روشنایی روز) حرکت می‌کند سوگند (که پروردگارت در کمین ظالمان است)!

بر آنها آتشی است فروبسته (که راه فراری از آن نیست)!

و کسانی که آیات ما را انکار کرده‌اند افرادی شومند (که نامه اعمالشان به دست چپشان داده می‌شود).

سپس از کسانی باشد که ایمان آورده و یکدیگر را به شکیبایی و رحمت توصیه می‌کنند!

آیا (انسان) گمان می‌کند هیچ کس او را ندیده (که عمل خیری انجام نداده) است؟!

که ما انسان را در رنج آفریدیم (و زندگی او پر از رنجهاست)!

او هرگز از فرجام این کار [مجازات ستمگران] بیم ندارد!

آن کس که نفس خویش را با معصیت و گناه آلوده ساخته، نومید و محروم گشته است!

هر کس نفس خود را پاک و تزکیه کرده، رستگار شده؛

و قسم به جان آدمی و آن کس که آن را (آفریده و) منظّم ساخته، فَأَلْهَمَهَا فُجُورَهَا وَ تَقْوَاهَا (۸) سپس فجور و تقوا (شرّ و خیرش) را به او الهام کرده است،

و به شب آن هنگام که زمین را بپوشاند،

تنها هدفش جلب رضای پروردگار بزرگ اوست؛ وَ لَسَوْفَ یرْضَی (۲۱) و بزودی راضی و خشنود می‌شود!

همان کس که مال خود را (در راه خدا) می‌بخشد تا پاک شود.

و من شما را از آتشی که زبانه می‌کشد بیم می‌دهم، لاَ یصْلاَهَا إِلاَّ الْأَشْقَی (۱۵) کسی جز بدبخت‌ترین مردم وارد آن نمی‌شود؛ الَّذِی کَذَّبَ وَ تَوَلَّی (۱۶) همان کس که (آیات خدا را) تکذیب کرد و به آن پشت نمود!

و در آن هنگام که (در جهنّم) سقوط می‌کند، اموالش به حال او سودی نخواهد داشت!

امّا آن کس که (در راه خدا) انفاق کند و پرهیزگاری پیش گیرد، وَ صَدَّقَ بِالْحُسْنَی (۶) و جزای نیک (الهی) را تصدیق کند، فَسَنُیسِّرُهُ لِلْیسْرَی (۷) ما او را در مسیر آسانی قرار می‌دهیم!

قسم به شب در آن هنگام که (جهان را) بپوشاند،

و نعمتهای پروردگارت را بازگو کن!

و سؤال‌کننده را از خود مران،