بریده‌هایی از کتاب متن کامل قرآن کریم

عده کمی از بندگان من شکرگزارند!

نترس و غمگین مباش، که ما او را به تو بازمی‌گردانیم،

خداوند از کسانی که ایمان آورده‌اند دفاع می‌کند

خدا بر دلها و گوشهای آنان مهر نهاده؛ و بر چشمهایشان پرده‌ای افکنده شده؛ و عذاب بزرگی در انتظار آنهاست.

هرگاه هدایتی از طرف من برای شما آمد، کسانی که از آن پیروی کنند، نه ترسی بر آنهاست، و نه غمگین شوند.

وَ إِذَا مَسَّ الْإِنْسَانَ الضُّرُّ دَعَانَا لِجَنْبِهِ أَوْ قَاعِداً أَوْ قَائِماً فَلَمَّا کَشَفْنَا عَنْهُ ضُرَّهُ مَرَّ کَأَنْ لَمْ یدْعُنَا إِلَی ضُرٍّ مَسَّهُ کَذٰلِکَ زُینَ لِلْمُسْرِفِینَ مَا کَانُوا یعْمَلُونَ (۱۲) هنگامی که به انسان زیان (و ناراحتی) رسد، ما را (در هر حال:) در حالی که به پهلو خوابیده، یا نشسته، یا ایستاده است، می‌خواند؛ امّا هنگامی که ناراحتی را از او برطرف ساختیم، چنان می‌رود که گویی هرگز ما را برای حل مشکلی که به او رسیده بود، نخوانده است! این گونه برای اسرافکاران، اعمالشان زینت داده شده است (که زشتی این عمل را درک نمی‌کنند)!

إِذَا تُتْلَی عَلَیهِ آیاتُنَا قَالَ أَسَاطِیرُ الْأَوَّلِینَ (۱۳) (همان کسی که) وقتی آیات ما بر او خوانده می‌شود می‌گوید: «این افسانه‌های پیشینیان است!» کَلاَّ بَلْ رَانَ عَلَی قُلُوبِهِمْ مَا کَانُوا یکْسِبُونَ (۱۴) چنین نیست که آنها می‌پندارند، بلکه اعمالشان چون زنگاری بر دلهایشان نشسته است!

سوره علق بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمٰنِ الرَّحِیمِ (۰) به نام خداوند بخشنده بخشایشگر اقْرَأْ بِاسْمِ رَبِّکَ الَّذِی خَلَقَ (۱) بخوان به نام پروردگارت که (جهان را) آفرید، خَلَقَ الْإِنْسَانَ مِنْ عَلَقٍ (۲) همان کس که انسان را از خون بسته‌ای خلق کرد! اقْرَأْ وَ رَبُّکَ الْأَکْرَمُ (۳) بخوان که پروردگارت (از همه) بزرگوارتر است، الَّذِی عَلَّمَ بِالْقَلَمِ (۴) همان کسی که بوسیله قلم تعلیم نمود، عَلَّمَ الْإِنْسَانَ مَا لَمْ یعْلَمْ (۵) و به انسان آنچه را نمی‌دانست یاد داد! کَلاَّ إِنَّ الْإِنْسَانَ لَیطْغَی (۶) چنین نیست (که شما می‌پندارید) به یقین انسان طغیان می‌کند، أَنْ رَآهُ اسْتَغْنَی (۷) از اینکه خود را بی‌نیاز ببیند! إِنَّ إِلَی رَبِّکَ الرُّجْعَی (۸) و به یقین بازگشت (همه) به سوی پروردگار تو است!

خداوند نسبت به بندگانش بیناست!

أَنَّ اللَّهَ عَزِیزٌ حَکِیمٌ

وَ اذْکُرِ اسْمَ رَبِّکَ وَ تَبَتَّلْ إِلَیهِ تَبْتِیلاً (۸) و نام پروردگارت را یاد کن و تنها به او دل ببند!

بگو: «چه کسی می‌تواند در برابر خداوند از شما دفاع کند هرگاه زیانی برای شما بخواهد، و یا اگر نفعی اراده کند (مانع گردد)؟! و خداوند به همه کارهایی که انجام می‌دهید آگاه است!

وَ لَقَدْ کَتَبْنَا فِی الزَّبُورِ مِنْ بَعْدِ الذِّکْرِ أَنَّ الْأَرْضَ یرِثُهَا عِبَادِی الصَّالِحُونَ (۱۰۵)

وَ لاَ تَحْسَبَنَّ اللَّهَ غَافِلاً عَمَّا یعْمَلُ الظَّالِمُونَ إِنَّمَا یؤَخِّرُهُمْ لِیوْمٍ تَشْخَصُ فِیهِ الْأَبْصَارُ (۴۲) گمان مبر که خدا، از آنچه ظالمان انجام می‌دهند، غافل است! (نه، بلکه کیفر) آنها را برای روزی تأخیر انداخته است که چشمها در آن (به خاطر ترس و وحشت) از حرکت بازمی‌ایستد...

وَ أَنْ لَیسَ لِلْإِنْسَانِ إِلاَّ مَا سَعَی (۳۹) و اینکه برای انسان بهره‌ای جز سعی و کوشش او نیست، وَ أَنَّ سَعْیهُ سَوْفَ یرَی (۴۰) و اینکه تلاش او بزودی دیده می‌شود،

و او کسی است که برای شما گوش و چشم و قلب [عقل] ایجاد کرد؛ امّا کمتر شکر او را بجا می‌آورید.

قَدْ أَفْلَحَ مَنْ تَزَکَّی (۱۴) به یقین کسی که پاکی جست (و خود را تزکیه کرد)، رستگار شد.

از صبر و نماز یاری جوئید؛

یا أَیتُهَا النَّفْسُ الْمُطْمَئِنَّةُ (۲۷) تو ای روح آرام‌یافته! ارْجِعِی إِلَی رَبِّکِ رَاضِیةً مَرْضِیةً (۲۸) به سوی پروردگارت بازگرد در حالی که هم تو از او خشنودی و هم او از تو خشنود است، فَادْخُلِی فِی عِبَادِی (۲۹) پس در سلک بندگانم درآی، وَ ادْخُلِی جَنَّتِی (۳۰) و در بهشتم وارد شو!

و نام پروردگارت را هر صبح و شام به یاد آور!