بریده‌هایی از کتاب پسرک، موش کور، روباه و اسب

«فقط همین یک قدم را بردار...» «افق خودش مراقب خودش است.»

پسرک پرسید: «کِی از همیشه قوی‌تر بودی؟» «وقتی جرئت کردم ضعف‌هام رو نشون بدم.»

«چقدر زیبایی هست که باید مراقبشون باشیم.»

پسرک پرسید: «ضرب‌المثلی هست که موردعلاقه‌ت باشه؟» موش کور گفت: «آره.» «چیه؟» «اگه دفعهٔ اول موفق نشدی، یه کم کیک بخور.» «هوم، مؤثره؟» «هر دفعه، بلااستثنا.»

بال‌هات رو باز کن و برو دنبال رؤیاهات

موش کور گفت: «من خیلی کوچیکم.» پسرک گفت: «آره، ولی با بودنت تغییر بزرگی ایجاد می‌کنی.»

«اینکه من کافی‌ام، همین جوری که هستم.»

‫«حقیقت اینه که هیچ‌کس توی زندگی استاد نیست و همه همین‌جوری می‌رن جلو.»

پسرک گفت: «بعضی وقت‌ها می‌ترسم شماها بفهمین من معمولی‌ام.» موش کور گفت: «عشق و علاقه نیازی به خاص‌بودن نداره.»

«یکی از بزرگ‌ترین آزادی‌های ما اینه که انتخاب می‌کنیم چطور به چیزهای مختلف واکنش نشون بدیم.»

«یه چیزی کشف کردم که از کیک بهتره.» پسرک گفت: «خالی نبند.» موش کور جواب داد: «راست می‌گم.» «خب، چیه؟» «بغل. موندگاری‌ش بیشتره.»

«وقتی ابرهای تاریک پیداشون می‌شه... ... به راهت ادامه بده.»

«اغلب بخشیدن خودت سخت‌ترین نوع بخشیدنه.»

«فکرش رو بکن اگه کمتر می‌ترسیدیم چه‌جوری بودیم.»

«حقیقت اینه که هیچ‌کس توی زندگی استاد نیست و همه همین‌جوری می‌رن جلو.»

اسب گفت: «درخواست کمک به‌معنی تسلیم‌شدن نیست.» «به‌معنی اینه که حاضر نیستی تسلیم بشی.»

«اینکه با خودت مهربون باشی از بهترین انواع مهربونیه.»

«به‌نظرت بزرگ‌ترین راه هدردادن وقت چیه؟» موش کور گفت: «اینه که خودت رو با بقیه مقایسه کنی.»

«یکی از بزرگ‌ترین آزادی‌های ما اینه که انتخاب می‌کنیم چطور به چیزهای مختلف واکنش نشون بدیم.»

پسرک پرسید: «شجاعانه‌ترین حرفی که تا حالا زده‌ای چی بوده؟» اسب گفت: «کمک.»