بریده‌هایی از کتاب ژوزه مورینیو؛ رهبری به سبک آقای خاص

رمز موفقیت در هر چیزی علاقه است. اگر در فوتبال موفق هستید، به‌دلیل آن است که عاشق فوتبال هستید. اگر در شغلی موفق هستید، مطمئنم که دلیلش عشق‌تان نسبت به این شغل است. و اگر یک خانوادهٔ موفق دارید، به این دلیل است که افراد خانواده عاشق همدیگر هستند. عشق اساس هر چیزی است.»

ترجیح می‌دهم به این موضوع لبخند بزنم و بگویم، حسادت به موفقیت‌ها، خودش بزرگ‌ترین ستایش از سوی آن‌هاست.»

لطفاً من را مغرور لقب ندهید، من قهرمان اروپا هستم و خودم را آقای خاص می‌دانم.

«فرصتی برای پشیمانی نیست، نمی‌توانید به عقب بازگردید و چیزی را تغییر دهید. قطعاً بعضی تصمیمات، رفتارها و برخی چیزها وجود دارند که اگر می‌توانستید، دوست داشتید آن‌ها را تغییر دهید ولی من حتی یک ثانیه هم در این مورد فکر نکرده‌ام، چراکه امکانِ انجام این کار وجود ندارد.»

مورینیو به‌شدت مشتاق بود تا کنار تیمش باشد و هر طور شده سعی کرد تا جریمه یوفا را دور بزند؛ او چندین ساعت قبل از بازی وارد رختکن تیمش شد و درست قبل از پایان مسابقه، درون یک سبد رخت‌شویی مخفی شد و از رختکن خارج شد.

اگر همه‌چیز بر علیه‌تان پیش رفت، اگر ناکام ماندید و نتوانستید پیروز شوید، حداقل نشان دهید که برای کسب بِرد، هر آنچه در توان داشتید به معرض نمایش گذاشتید.

وقتی پیش از بازی، به کنفرانس خبری می‌روم، ازنظر من بازی قبل از شروع کنفرانس آغاز شده است. و وقتی بعد از پایان مسابقه به کنفرانس خبری می‌روم، ازنظرم بازی هنوز تمام نشده است.

وقتی از کاری لذت می‌برید، موهای‌تان نمی‌ریزد، گواردیولا مویی روی سرش ندارد، او از فوتبال لذت نمی‌برد.

«نه، آن‌طور که دیگران می‌خواهند، ما برای ایستادن در رتبه دوم، سوم یا چهارم جام نمی‌خواهیم. ما این را نمی‌خواهیم! من می‌خواهم تیمم این حس را داشته باشد که فقط یک قهرمان وجود دارد و اگر در ردهٔ دوم قرار گیریم، دیگر قهرمان نیستیم!»

واقعیت این است که همیشه شکست وجود دارد، همیشه موانعی پیش روی راه وجود دارند، اما مورینیو همیشه به‌عنوان کسی شناخته می‌شود که سخت می‌بازد. او بازنده خوبی نیست.