بریده‌هایی از کتاب کریستوفر نولان

تیره‌ترین لحظه‌ی شب، درست لحظاتی پیش از طلوع آفتاب است

تعقیب داستان نیرنگ‌ها و فریب‌‌هاست؛ نیرنگ‌هایی که آدمی را تا قهقرا پیش می‌برند و می‌بلعند.

برای توضیح بیشتر اهمیت کار نولان باید خاطرنشان ساخت که تلقین اثری است ساخته شده در نظام استودیویی هالیوود؛ نظامی که با هرچه پررنگ‌تر ساختن نقش اکشن‌های توخالی و قهرمان‌پردازی‌های سطحی در کم‌حوصلگی افراطی این روزهای مخاطبان عامه سینمای جهان مقصر اصلی است و طبعاً برای راضی نگه داشتن این دسته از مخاطبان به تکرار چندین باره الگوهای روایی سرراست روی می‌آورد. اما در دل این ساز و کار کلیشه‌ای و عاری از جسارت و خلاقیت، کریستوفر نولان برای ترسیم جهان شخصی‌اش با استفاده از امکانات عظیم فیلم‌سازی در هالیوود، می‌کوشد با ترسیم فضای داستانی متفاوت خویش ذره ذره مخاطب را به سمت جنسی از سینمای اندیشمندانه‌تر ولو عامه‌پسند سوق دهد.

«هنر، دروغی است که حقیقت را آشکار می‌کند.» پیکاسو

گاه باید ترسید و بها داد، باید بدون طناب و بااحتیاط عبور کرد. مگر چه چیز دیگری برای از دست دادن وجود دارد؟ سقوط و مرگ در حال تلاش برای رستگاری از لحظه‌لحظه جان دادن فراتر است؛