بریده‌هایی از کتاب چک‌لیست

*هر چیزی ممکن است در یک پروژه پیچیده به اشتباه انجام شود. درحالی که یک معمار جایزالخطاست، تیمی از متخصصان با یک چک‌لیست می‌توانند مشکلات جدی را شناسایی و از آنها جلوگیری کنند.

* هر حرفه‌ای می‌تواند با جستجوی الگوهای عدم موفقیت در زمینه کاری خود و تدوین آن‌ها به بررسی‌های ساده و آسان، دستاوردهای قابل‌توجهی کسب کند. * چک‌لیست، نتایج را بدون نیاز به افزایش مهارت بهبود می‌بخشد. زیرا با تهیه آن یک جراح می‌تواند از شستشوی دست‌هایش پیش از جراحی یقین داشته باشد. درست همانطور که یک سرمایه‌گذار نیز قادر است با مطالعه پانویس‌های گزارش مالی شرکت، از روندهای مالی پنهان آن شرکت اطمینان داشته باشد. * چک‌لیست‌ها با استفاده از روش ِشناختی، تصمیم‌گیری را سرعت می بخشند.

چک‌لیست‌ها، راهنمای کاملی نیستند که هر مرحله از یک روند پیچیده را شرح دهند. آنها ابزارهایی سریع و ساده‌ای هستند که فقط شامل مراحل حیاتی می‌شوند. مراحلی که احتمال از قلم افتادنشان می‌رود.

راه‌حل‌های موثر برای مشکلات پیچیده، سه ویژگی مشترک دارند: آن‌ها ساده، قابل‌اندازه‌گیری، و قابل‌انتقال هستند.

*مقاماتی که از توزیع قدرت و مسئولیت خود امتناع می‌ورزند، در بکارگیری ِدانش پیچیده برای تصمیم‌گیری، ناکارآمد بوده و شکستشان حتمی است. * صاحبان پروژه‌های پیچیده می‌توانند با استفاده از چک‌لیست‌های ساده برای کارهای روزمره و لیست‌های ارتباطی برای رخدادهای غیرمنتظره، شانس موفقیت را به حداکثر برسانند.

هر چیزی ممکن است در یک پروژه پیچیده به اشتباه انجام شود. درحالی که یک معمار جایزالخطاست، تیمی از متخصصان با یک چک‌لیست می‌توانند مشکلات جدی را شناسایی و از آنها جلوگیری کنند.

موفقیت پروژه‌های پیچیده به دو چیز وابسته است: اطمینان از این‌که صاحبان پروژه دانش درستی در اختیار دارند و دوم،؛ اطمینان از اینکه دانش خود را به درستی اِعمال می‌کنند. رویکرد مرسوم برای دستیابی به این هدف، تخصصی کردن دانش در قالب چند رشته و محدود کردن دخالت در کار افراد است.

* چک‌لیست‌ها، تضمینی در برابر عدم موفقیت ناشی از حافظه معیوب، حواس‌پرتی و مراحلی است که فرد عمداً از اجرای آنها خودداری کرده و از رویشان رد می‌شود. * چک‌لیست‌ها با یادآوری حداقل مراحل لازم در یک فرآیند به متخصصان، کارِ تأیید را آسان کرده و استانداردهای بالا و مستمر عملکردی را ترغیب می‌کنند.

تخصص (به ویژه فوق‌تخصص)، برای اطمینان پیدا کردن از دانش گسترده متخصصان در حیطه کاری خود، کافی نیست.

*چالش قرن بیست و یکم، فقدان دانش کافی برای حل مشکلات پیچیده نیست؛ بلکه عدم توانایی در مدیریت و به کارگیریِ دانشِ روبه رشد است. *شکست قابل‌اجتناب، بلای بسیاری از حرفه‌های امروزی است، زیرا مجموعه پیچیده دانش موجود، بیش از آن است که حافظه انسان از پس آن برآید.