بریده‌هایی از کتاب شیرجه زدن در چشمه زندگی

«زندگی هنر نقاشی‌کردن بدون پاک‌کن است.»

خلاصهٔ پژوهشی دربارهٔ اهمال‌کاری را می‌خوانید که در دانشگاه ایالتی پنسیلوانیا انجام شده است: دانشمندان، دیوید روزنباو، لانیون گانگ و کوری آدام پاتس برای آزمودن ظرفیت اهمال‌کاری انسان، آزمایشی انجام دادند. آن‌ها در این آزمایش ۲۷ دانشجو را به مسیری بردند که در آن دو سطل پلاستیکی زردرنگ پُر از سکه قرار داشت. یکی از سطل‌ها نزدیک شرکت‌کنندگان بود و سطل دیگر دورتر از آن‌ها و تقریباً در انتهای مسیر قرار داشت. آن‌ها از شرکت‌کنندگان می‌خواستند که یکی از سطل‌ها را انتخاب کنند، هرکدام که راحت‌تر به‌نظر می‌رسید، و آن‌را به انتهای مسیر برسانند. دانشمندان در کمال تعجب متوجه شدند که اکثر شرکت‌کنندگان سطلی را انتخاب کردند که به آن‌ها نزدیک‌تر و از خط پایان دورتر بود. یعنی آن‌ها انتخاب کردند که سطل را مسافتی طولانی‌تر با خودشان حمل کنند. اکثر شرکت‌کنندگان در پرسشنامه‌ای که بعداً به آن‌ها داده شد با بیان‌هایی متفاوت گفتند: «می‌خواستم هرچه سریع‌تر کار را تمام کنم.» بسیاری از ما همین کار را می‌کنیم. ما انتخاب‌هایی می‌کنیم که به‌جای موفقیتی بلندمدت، ما را به بُردی کوتاه‌مدت می‌رسانند.

تخیل منجر به خلاقیت می‌شود. خلاقیت به نوآوری می‌انجامد. نوآوری به کارآفرینی منتهی می‌گردد.

مارک لیبرمن زبان‌شناس دانشگاه پنسیلوانیا می‌گوید: «وقتی حرف کسی را می‌شنویم، همیشه حداقل بخشی از آن تصورات خودمان است.» ا

معنا و مفهوم زندگی مانند پاسخ معما یا جایزهٔ شکار گنج نیست که ناگهان به آن برسید. معنا چیزی است که باید در زندگی‌تان ایجادش کنید.

مهم‌ترین بخش رهبری، تسلط بر روان خودتان است... چند نفر از شما، شنیدن صدایی را در سرتان تجربه کرده‌اید که به‌نظر می‌رسد صدای خودتان است اما به شما می‌گوید که دارید کارتان را اشتباه انجام می‌دهید؟ صدایی وجود دارد که باعث می‌شود به خودتان شک کنید و به‌سادگی ممکن است که این صدا را با صدای خودتان اشتباه بگیرید، چراکه با لحن خودتان صحبت می‌کند، اما واقعاً این‌طور نیست. انگار یک هم‌اتاقیِ قضاوتگر در ذهن‌تان زندگی می‌کند. حالا که من به این موضوع اشاره کردم، متوجهش خواهید شد... من بسیار مراقبه کرده‌ام و هنوز هم این صدا را می‌شنوم؛ اما تفاوتش این است که حالا رابطه‌ای جدید با آن صدا دارم. من آن صدا را می‌شنوم و به او می‌گویم: «ممنونم، واقعاً متشکرم که سعی داری کمک کنی. می‌توانی در سرم این‌طرف و آن‌طرف بروی، هیچ عیبی ندارد. پاهایت را دراز کن و راحت باش، اما این صدا من نیستم و تصمیم‌هایم را از جای دیگری می‌گیرم.» این‌گونه در برابر وحشت مقابله می‌کنم و حتی وقتی آن صداها دوباره می‌آیند و به من می‌گویند «وای داری به کارت گند می‌زنی که!» به ایستادگی ادامه می‌دهم.

لازمهٔ نوآوری این است که جهان را از منظری جدید ببینید، پیش‌فرض‌ها را به مبارزه بطلبید و موقعیت‌ها را دوباره چهارچوب‌بندی کنید و ایده‌ها و دستورالعمل‌های ناهمگون را به هم ربط بدهید

هنری فورد می‌گوید، «موانع همان چیزهای ترسناکی هستند که وقتی از هدف‌تان چشم برمی‌دارید، می‌بینید».

اگر همیشه همه با ایده‌های‌تان موافقت کنند، هیچ‌وقت متوجه نخواهید شد که چقدر آن‌ها را باور دارید و نمی‌فهمید که به‌خاطر خودتان آن‌ها را دنبال می‌کنید یا به‌خاطر کسی دیگر. تأیید همگانی نشان می‌دهد که احتمالاً یا به‌اندازهٔ کافی کوشش نکرده‌اید یا به‌دنبال انتقادهای هدف‌دار نبوده‌اید.

«بخشی از فهم ما از آن‌چه با گوش‌های‌مان می‌شنویم، حاصل می‌شود؛ اما بخش دیگرش، ناشی از انتظارات مغزمان است.» ما هر روز کارهای دیگران را در چهارچوبی قرار می‌دهیم و تفسیرشان می‌کنیم و اغلب هم در اشتباه هستیم.

آن‌ها آزمایش درمان‌های جدید را آغاز کردند و بعضی راه‌حل‌هایی را که پیش‌تر آزمایش شده بودند دوباره آزمودند. در مرحلهٔ نوآوری، کیت و گروهش به بینشی دست یافتند که دیدگاه‌شان دربارهٔ درمان رعشه را عوض کرد. آن‌ها فهمیدند که بیماران درگیر نشانه‌های بیماری در بازو و دست‌شان هستند اما تمرکز درمان‌های موجود اغلب روی مغز است. این بینش به ساخت دستگاه‌هایی پوشیدنی انجامید که رعشه‌ها را در مرکزشان درمان می‌کردند. این روش نه‌تنها مؤثر بود، بلکه اثرات جانبی داروها و خطرات جدی جراحی مغز را نداشت.

خلاقیت به کارگیری تخیل برای حل‌کردن مشکلات است. ایده‌های خلاق به خدمتِ نیازی مشخص درمی‌آیند و عملی می‌شوند. آن‌ها برای شما ایده‌هایی نو هستند اما این‌طور نیست که ضرورتاً برای دیگران هم جدید باشند. تمایز قائل‌شدن میان تخیل و خلاقیت اهمیتی به‌سزا دارد. با قوهٔ تخیل می‌توانید ساحل را تجسم کنید و با به‌کارگرفتن خلاقیت می‌توانید از تخیل‌تان برای به‌تصویرکشیدن آن صحنه استفاده کنید. تصورکردن خودرویی خورشیدی کارِ تخیل و ساختن آن خلاقیت است.

چرخهٔ نوآوری - تخیل، تصورکردن چیزهایی است که وجود ندارند. - خلاقیت، به‌کارگیری تخیل برای حل‌کردن مشکلات است. - نوآوری، اِعمال خلاقیت برای ایجاد راه‌حل‌هایی منحصربه‌فرد است. - کارآفرینی به‌کارگرفتن نوآوری و به‌ثمررساندن ایده‌های منحصربه‌فرد و الهام‌بخشیدن به تخیلات دیگران است.

کارآفرینان با آن‌چه کم‌تر از ناچیز است، کارهایی ورای تصور انجام می‌دهند.

شما معنا را از گذشتهٔ خود می‌سازید، از علاقه‌ها و وظیفه‌های‌تان، از تجربه‌های‌تان در تعامل با انسان‌ها، از استعداد و فهم‌تان، از چیزهایی که به آن‌ها ایمان دارید، از اشیا و افرادی که دوست‌شان دارید، از ارزش‌هایی که حاضر هستید چیزی را به‌خاطرشان فدا کنید. عناصر سازندهٔ معنای زندگی از قبل وجود دارند و شما تنها کسی هستید که می‌توانید آن‌ها به‌صورت الگویی منحصربه‌فرد که زندگی خودتان خواهد بود، سرهم کنید.

حالا پس از گذشت سی سال معتقدم که برای پل‌زدن به آیندهٔ دلخواه‌تان، سه عنصر حیاتی لازم است: عنصر اول رویکردی ذهنی و پیش‌قدمانه است که به شما کمک می‌کند تا دنیا را مکانی پُر از فرصت‌های مختلف ببینید. ایجاد شانس و فرصت برعهدهٔ خودتان است؛ باید بدانید که بیش‌تر قوانین صرفاً توصیه هستند و به خودتان جرئت بدهید که آن‌ها را به مبارزه بطلبید.

هستهٔ خلاقیت همین است: تخیل‌تان را در راستای حل مشکل به کار ببندید و از انگیزه‌تان برای آزمایش‌کردن استفاده کنید.

در هر زمینه‌ای که دری را به‌سوی هدفی خاص بگشایید، مسیرهایی در برابرتان نمایان می‌شوند که احتمالاً از وجودشان خبر نداشته‌اید. درواقع آن‌چه مسبب انگیزهٔ شما می‌شود، احتمالاً چیزی است که از قبل هیچ اطلاعی از آن نداشته‌اید.

کارها برای همهٔ ما انسان‌ها منجر به ایجاد اشتیاق می‌شوند و نه برعکس. اشتیاق مادرزادی نیست، بلکه تجربه‌های خودمان ایجادش می‌کند.

در مرحلهٔ کارآفرینی، کیت شرکت کلا هلث را تأسیس کرد تا دستگاه‌های پزشکی مؤثر و ایمن و مقرون‌به‌صرفه را برای بیماری‌های عصبی تولید کند. مشکلاتی بی‌شمار در مسیر ارائهٔ این محصولات به بازار وجود داشت که چند نمونه از آن‌ها استخدام گروه، گرفتن تأییدیهٔ اف‌دی‌ای، جذب سرمایه، تولید و بازاریابی بودند. او برای انجام‌دادن این کارها باید پایداری می‌کرد و برای تهیهٔ سرمایه و دعوت از دیگران برای ملحق‌شدن به این شرکت و خریدن محصولات شرکت، به دیگران الهام می‌بخشید. کیت در همان حال که مشغول تولید اولین محصول بود، ایده‌هایی دیگر هم در سر داشت و با همین رویکرد به‌دنبال راه‌حل‌هایی جدید برای سایر بیماری‌ها بود و به‌این‌ترتیب با دورزدن در این چرخه، دوباره به تخیل بازگشت!