بریده‌هایی از کتاب مادر

برای همه بهترین یاور، مادر است.

من بلد نیستم روضه بخوانم... علی، ولیِّ منتخب خدا بود و فاطمه (س) سرور زنان اهل‌بهشت... علی، «لافتی...» در شأنش آمده بود، فاطمه (س) علتِ خلقت حساب شده بود... روضه خواندنی نیست، فهمیدنی است... آسمان و زمین گریه می‌کنند بر فاطمه (س) و حسین.

با چه کسی رفت‌وآمد می‌کنی؟ هم‌نشینت، هم‌کلامت، هم‌قدمت، هم‌فکر و همراهت کیست؟ اثر می‌گذارد... حتما!

باید جریان داشته باشی راکد اگر بمانی بوی تعفن می‌گیری.

ارزش زن و مرد را چه کسی باید تعیین کند؟ مگر نزد خدا بین آن‌دو فرقی است؟ هیچ‌وقت هیچ‌کس ندیده که پیامبر خدا برای مردها جایگاهی بالاتر از زن‌ها قائل باشد هر دو مخلوق خدا بودند و هستند و هر دو از نَفَخْتُ فِیهِ مِنْ رُوحِی... از روح خداست که هستند. زن‌ها پایهٔ خانه‌اند و خانواده پایهٔ جامعه.

امیرمؤمنان (ع) فرموده است: هرگاه تنگدست شدید، صدقه بدهید و با این کار با خدا معامله کنید.

مؤمن هر چه که دوست دارد برای خودش داشته باشد هر اتفاق خوب که برای خودش می‌طلبد هر چه... برای دیگران هم همان را می‌خواهد. این یعنی: دل‌های پاک محبت‌های بی‌توقع کینه‌های از بین رفته حسادت‌های ریشه‌کن شده و خدایی که همین نزدیکی است.

پدر اصالت است! مادر ریشه است! برای فرزندی، برای نسل آینده‌ای که می‌خواهند پایه‌اش را بگذارند. دنیای روحی پدر، عوالم فکری مادر، لقمه‌ای که می‌جوند، صدایی که می‌شنوند، کلامی که می‌گویند... همه و همه در نسل آن‌ها اثر دارد. نگاه پاک، کلام راست، فکر درست، لقمهٔ طیب. این‌که می‌خواهی چه نسلی پرورش بدهی، بسته به خودت است. نَفْس یا خدا...

مادر مدیر است. قاضی نیست. تمام عالم بر محور مادر می‌چرخد. محور فاطمهٔ زهرا. این را خدا بنا نهاده است. شیطان دارد نقش مادری را کمرنگ می‌کند، بی‌قدر و قیمت نشان می‌دهد. مادر، معدن است. ذخیره‌اش تمام نمی‌شود. هیچ شغلی به پای مادری نمی‌رسد...

اگر دنیا را بخواهید، خدا دنیا را توی دست‌وبالتان می‌ریزد اگر لذت آخرت بخواهید، خدا آخرت را می‌دهد و هم دنیا را دنیا، لذت پول دارد و شهرت و شهوت... و غم همهٔ این‌ها و آخرت لذت آرامش و نگاه گرم خدا را تا خودت چه بخواهی!