بریده‌هایی از کتاب سرآمد هری پاتر و فلسفه

اما با وجود دیوانه‌سازها، تمام ارواح به این وضعیت مطلوب نمی‌رسند، چرا که دیوانه‌سازها می‌توانند روح را کاملا نابود کنند. با این‌حال، شما باز هم می‌توانید بدون روح زنده باشید.

«هری، این انتخاب‌های ماست که نشون می‌ده ما واقعاً چه کسی هستیم، نه توانایی‌های ما.»

تام موریس در ۲۰۰۴، واقعه‌ای به واقع بسیار مهم در مورد هری پاتر رخ داد که اصلا نیازی به آن نبود

همان کسانی که هرگز دنبال قدرت نیستند، بیش از همه برای آن مناسبند. آلبوس دامبل‌دور

«تا زمانی که تصاویری خیالی و مصنوعی از هم زنانگی و هم مردانگی انسان‌ها ساخته می‌شود، زنان و مردان میان هویت جنسیتی تحمیل‌شده به آنان و هدف خلقت‌شان از انسان‌بودن، در تعارض خواهند بود.»(۲۴)

عشق به‌سادگی و به‌سرعت باعث تغییر نمی‌شود. اما با چیزی که در سِوِروس اسنیپ مشاهده کردیم، عشق قادر است از اساس یک زندگی را دگرگون سازد. اسنیپ به دختر مورد علاقه‌اش نرسید، اما عشق عمیقش به لی‌لی، باورها و رفتار او را تغییر داد. این عشق به ثابت‌قدم‌بودن اسنیپ در نقش خطرناک و تنهای جاسوس دوجانبه انگیزه داد. با عشق، اسنیپ توانست هم‌چون لی‌لی و هری... ازخودگذشتگی کند.

خوانندگان با دو واقعیت ساده می‌توانند عدم شایستگی آمبریج برای حکم‌رانی را دریابند. نخست، او از تمام فضایل الزامی که افلاطون در کتاب جمهوری مطرح کرده، بی‌بهره است: شجاعت، خرد، عدالت، و خویشتن‌داری. خوددارنبودن آمبریج نقطه‌ضعفی اساسی‌ست. تنها چیزی که او بلد است حقه‌بازی، و پرخاش‌گری بی‌اندازه و مهارنشدنی است؛ ویژگی‌هایی که افلاطون هیچ‌گاه از یک حکم‌رانِ فیلسوف موفق انتظار ندارد. دوم و مهم‌تر این‌که تمام روش‌هایی که آمبریج برای آزار و اذیت انجام می‌دهد، حاکی از شهوت درونی او برای قدرت است.

عشق هری به دیگران و عشق دیگران به هری، اساس بلوغ و رشد او و ایمنی‌اش دربرابر ولدمورت است. همان‌طور که دامبل‌دور معتقد است «همون قدرت هم باعث شد از تسخیر ولدمورت نجات پیدا کنی، چون اون نمی‌تونست در بدنی حضور داشته باشه که سرشار از نیروییه که ازش بی‌زاره.»

خودتان را یک زندانی تصور کنید، محبوس، که برای ماه‌های متوالی نمی‌توانید بیرون بروید. حالا، سرانجام، می‌توانید به بیرون برید. آزادید هرکاری که می‌خواهید انجام دهید... می‌توانید در اطراف بدوید، از هوای تازه لذت ببرید، به سینما بروید، هرکاری که دل‌تان می‌خواهد انجام دهید. چه کار می‌کنید؟

بیایید کمی واژه‌بازی کنیم. هنگامی‌که واژهٔ فلسفه را می‌شنوید چه چیزی به ذهن‌تان می‌آید؟ عمیق. متراکم. پیچیده. به طور خلاصه «موضوعات سنگین،» درست می‌گویم؟ پس، ارتباط میان فلسفه و کتاب‌ها و فیلم‌های پاتر چیست؟ چگونه می‌شود در کارهای فانتزی که هدف اولیهٔ آن‌ها نیز کودکان است فلسفه‌ای واقعی، یا حتا فلسفه‌ای خوب یافت؟ به سادگی! فلسفه، همان‌طور که افلاطون می‌گوید، با خیال آغاز می‌شود. کودکان راجع به همه چیز خیال‌پردازی می‌کنند. آنان ذاتاً کنجکاو، پرسش‌گر، و مشتاق یادگیری هستند. گاهی آنان از افراد بزرگ‌سالی که باور دارند نیز بسیار بیش‌تر درک می‌کنند.