بریده‌هایی از کتاب انجیل سفید

سزاوار نیست که کسی در این دنیا تنها بماند. هر آدمی باید کسی را داشته باشد که به او تکیه کند. در هر شرایطی.

«خداوند به کسانی کمک می‌کند که به خودشان کمک می‌کنند.»

به نظرش می‌رسید که خودش آرام آرام می‌پوسد. درست مثل ماشین‌های فرسوده قدیمی که اهالی محل جلو خانه‌شان روی تکه‌های چوب می‌گذاشتند. مری می‌دانست که همه می‌میرند، اما احساس می‌کرد او سریع‌تر از دیگران رو به مرگ می‌رود.

«خانواده نهادی محکم است، اما خب آدم که نمی‌تواند دائمآ توی یک نهاد سر کند.»

دیوارهای اتاق عرق می‌کرد و او پشت یخچال کپک‌ها را می‌دید. به نظرش می‌رسید که خودش آرام آرام می‌پوسد. درست مثل ماشین‌های فرسوده قدیمی که اهالی محل جلو خانه‌شان روی تکه‌های چوب می‌گذاشتند. مری می‌دانست که همه می‌میرند، اما احساس می‌کرد او سریع‌تر از دیگران رو به مرگ می‌رود.