بریده‌هایی از کتاب یک ازدواج آمریکایی

هیچ وقت نمی‌تونی از دوست داشتن کسی دست بکشی. شاید تغییر شکل بده اما هیچ وقت از بین نمیره.

حس فوق العاده‌ای بود که بزرگ شوی در عین حال جوان بمانی. این که ازدواج کنی اما پابند نشوی. این که دست‌هایت بسته باشد اما آزاد باشی.

آنچه برای شما اتفاق می‌افتد، درواقع تنها متعلق به‌شما نیست وفقط بخشی از آن دراختیار شماست. وتنها شما مقصر نیستید.

"وقتی زنی بهت میگه که بچهٔ تورو توی شکمش داره، اولین چیزی که بهش فکر می‌کنی اینه که فلنگ رو ببندی. مثل این می‌مونه که خونه‌ات آتیش بگیره. به فرار فکر نمی‌کنی اما اینکار رو می‌کنی. این طبیعت انسانه چون می‌فهمی که اون داره تمام عمرت رو طلب می‌کنه. و یک مرد فقط یک بار زندگی می‌کنه."

عشق، دشمن منطق آدم‌ها ست و گاهی این به نفع آدمه.

وقتی آدم‌ها نمی‌دانند پشت درهای بسته وپشت پرده و بین شب و روز چه می‌گذرد حرف‌های زیادی در می‌آورند.

باید به عنوان یک سیاه‌پوست دو برابر بدرخشی تا به اندازهٔ یک سفیدپوست به چشم بیایی.

آنچه برای شما اتفاق می‌افتد، درواقع تنها متعلق به‌شما نیست وفقط بخشی از آن دراختیار شماست. وتنها شما مقصر نیستید.

آدم ها دو دسته اند، آنهایی که خانه‌هایشان را ترک کرده و آن‌هایی که این کار را نمی‌کنند.

"این رمان تصویری تکان دهنده از آثاریک محکومیت اشتباه در زندگی یک زوج سیاه پوست را ارائه می‌کند." باراک اوباما

مثل بازی پوکر که شما پنج کارت دارید که می‌توانید سه تا از آن‌ها را عوض کنید اما باید دو تا را برای خود نگه دارید: خانواده و وطن.

آنچه برای شما اتفاق می‌افتد، درواقع تنها متعلق به‌شما نیست وفقط بخشی از آن دراختیار شماست. وتنها شما مقصر نیستید.

تو اشتباه بزرگی کردی درختی را که من دوست داشتم قطع کردی، اما تو به من حقیقت را گفتی، من تو را می بخشم. برو، و به خاطر داشته باش به هر قیمتی، باید صادق بود.

شما نمی‌توانید وطن خود را انتخاب کنید همان طور که قادر به تعیین خانوادهٔ تان نیستید. مثل بازی پوکر که شما پنج کارت دارید که می‌توانید سه تا از آن‌ها را عوض کنید اما باید دو تا را برای خود نگه دارید: خانواده و وطن.

آدم ها دو دسته اند، آنهایی که خانه‌هایشان را ترک کرده و آن‌هایی که این کار را نمی‌کنند.

نفس عمیقی کشید، توی دلش گفت هیچ چیز تا ابد باقی نمی‌ماند.

باور ندارم که خانواده از یک خون ساخته می‌شود؛ خانواده همان کسانی هستند که دور خودت جمع می‌کنی، همان دست‌هایی که محکم می‌گیری شان.

"به رُی سخت نگیر. اگر هربارکه می‌خواد چیزی روبهت بگه این بازی رو ببازی، اینطوری به دروغ گفتن تشویقش می‌کنی."

وطن، همانجایی است که درآن به‌دنیا آمدید. شما نمی‌توانید وطن خود را انتخاب کنید همان طور که قادر به تعیین خانوادهٔ تان نیستید

عشق توی زندگی‌ات جا باز می‌کنه، توی تخت‌ات برای خودش جایی داره. معلومه که توی بدن‌ات هم جون میگیره، توی تمام رگ‌هات جریان پیدا می‌کنه و مستقیم به قلبت می‌ره. وقتی از بین می‌ره، دیگه هیچ چیز مثل قبل نیست.