بریده‌هایی از کتاب تدبر در هستی؛ تدبر در کلام

نیست. بدین ترتیب ملاک در کلام حقیقی، علم حقیقی از جانب متکلم و نیاز حقیقی از جانب مخاطب است. به واسطه علم حقیقی، متکلم: ۱. به نیاز حقیقی نه کاذب مخاطب پیوسته آگاهی دارد. ۲. به خطاب، پیام و محتوایی که برای مخاطب علم وعمل به آن لازم است پیوسته مطلع است. ۳. به کلماتی که رساننده پیام، خطاب و محتواست پیوسته واقف است. ۴. به تأثیرات پس از خطاب و ادامه کلام پیوسته واقف است.