بریده‌هایی از کتاب از اوج نی

قرآن ز لبان تو شنیدن دارد

آدما میگن که ققنوس وقتیکه آتیش میگیره میون شعله‌ها از نو جون میگیره نمی‌‌میره

کشتی شکست خورده‌ی طوفان شنیده ای؟ در خاک و خون فتاده به میدان شنیده ای؟ کی مثل دیدن است شنیدن؟ ولی بگو از اوج نی قرائت قران شنیده ای؟

میخوانم و میخوانید و می‌ خوانند... همه‌ی اهالی آسمان و زمین: السلام علیک یا ابا عبدالله و علی الارواح اللتی حلت بفنائک علیک منی سلام الله ابدا ما بقیت و بقی اللیل و النهار و لا جعله الله آخر العهد منی لزیارتکم السلام علی الحسین و علی علی بن الحسین و علی اولاد الحسین و علی اصحاب الحسین

"اللهم العن اول ظالم ظلم حق محمد وآل محمد"

یا رحمه الله الواسعه و یا باب نجاه الامه... مداح این واژه‌ها را می‌خواند و من فکر میکنم کیست که رحمت گسترده َ‌ی خداست؟ کدام در است که نجات همه‌ی امت از آن آستان محقق میشود... از آیینه سخن گفتن کار هر زبان و قلمی نیست که هر کس همان چیزی را در آینه می‌بیند که مقابل آیینه است... این را خوب میدانم!... از همان زمانی که بابا پشت سر هر آب نوشیدنی میگفت بگو سلام برحسین و لعنت بر یزید این را فهمیدم... از همان زمان که اشک چشم مادرم را با شیر نوشیدم این را دانستم... وچه کسی به اندازه‌ی تو هنرمند بود که در یک آینه همه چیز بگنجاند؟

زانو می‌زنم این اوراق را بالای سر خویش میگیرم و پیشکش میکنم این دفتر آسمانی را به: حضرت مادر، فاطمه الزهرا (سلام الله علیها) و بانوی بزرگ، حضرت ‌ام‌البنین (صلوات الله علیها)

که گفته است معجزه تنها کار پیامبران است نامت عبدالرحمن باشد و اشقی الاشقیا یا محمد (ص) و اعلی الاولیاء... وقتی به ماه برسی شق القمر میکنی... و این روایت سخت متواتر است! از فرق ماه بنی‌هاشم بپرسید...

تیری به سیاه چشمی ماه زدند آن راهزنان که بر حرم راه زدند در دامن خود سنگدلی آوردند با نیت قربت الی الله زدند...

گرم ِ هیجان عشق قامت بستی هنگام ِ خزان عشق قامت بستی تو پیشتر از امام خود جان دادی ما قبل ِ اذان عشق قامت بستی

مگر نمی‌‌توانستند ماههای قمری هم شبیه ماه‌های ‌‌شمسی یکجا نشین شوند؟!! رازی باید باشد در این گردش مدام... شاید بهار و تابستان و پاییز و زمستان باید برای ادامه‌ی حیاتشان سیاهپوش عزای تو باشند...