بریده‌هایی از کتاب رویاهای زن برزخی

عشق تکلیفی نیست که هر روز از سر زور مرورش کنی و در طاقچه بگذاری

دستهایم بوی گناه میدهند

دلم را که بی بوست و از تو بیزار است به پسرک زشت سرکوچه میبخشم که او همیشه سرشار از عشق است

بعضی از مردم مثل یک عروسک بازیچه اند

احساسم را به خارها هدیه میکنم تا رهگذران را نوازش کند

به سیاهی چشمم قسم که به خاطر سپیدی چشمانت مژگانم رایکی یکی میچینم و در چشمانت میکارم و در آن هنگام که چشمانت را میبندی دو چشمم دیدهگانت را در آغوش میگیرند و سیر سیر میبوسند.