بریده‌هایی از کتاب راهنمای مربیگری

مربی مشارکتی به توانایی مراجع در خلق ایده‌ها، تصمیم‌گیری مستقل و حرکت رو به جلو ایمان دارد. او از مهارت‌های پیشرفتۀ گوش دادن، سؤال پرسیدن و (انعکاس) بازخورد استفاده می‌کند تا گفتگو و تجربه بسیار تأثیرگذاری را برای مراجع رقم بزند.

«به‌گونه‌ای از لحظه حال استقبال کنید که گویی آن را دعوت کرده بودید.»

مربی مشارکتی در یک فرایند پرس‌وجو، یادگیری و اقدام، به مراجع کمک می‌کند. مانند هر نوعی از مربیگری، هدفمان این است که در رسیدن به نتیجه مطلوبی مانند یک هدف، به مراجع کمک کنیم. ازنظر مراجع، این رابطه از جنس نصیحت یا پدر و فرزندی نیست، بلکه رابطه‌ای از جنس شراکت برابر است.

مربیگری به رشد و یادگیری افراد کمک می‌کند تا بتوانند به اهداف خود برسند. این بدین دلیل است که مربی طوری با توجه و تعهد بر وضعیت مراجع تمرکز می‌کند که او به‌سختی در جای دیگر نظیر آن را می‌یابد. صرف‌نظر از اینکه مربیگری بر مبنای زندگی کاری یا شخصی مراجع باشد، این نوع گفتگو معمولاً بر هر دو بخش زندگی افراد تأثیر می‌گذارد.

گفتگوهای مربیگری نیز می‌توانند به سادگی در خارج از جلسه رسمی مربیگری رخ دهد. به‌طور مثال، یک گپ غیررسمی درباره یک چالش، مسئله یا هدف می‌تواند منجر به شکل‌گیری گفتگویی شود که ازنظر افراد، اثرات مربیگری بر آن‌ها داشته باشد.

معمولاً این مراجع است که می‌تواند در مورد وجود موضوع مربیگری در هر گفتگو قضاوت کند. اگر فردی موارد زیر را پس از اتمام گفتگو تأیید کند، به این معناست که محتوای مربیگری آن را تأیید می‌کند: - موضوع این گفتگو عمدتاً مربوط به مراجع و وضعیتش بود. - این گفتگو منافع زیادی برای تفکر، اقدامات و یادگیری مراجع داشت. - اگر گفتگو رخ نداده بود، بعید بود که در آن برهه زمانی از آن منافع در تفکر یا یادگیری برخوردار شود.

گفتگوهای مربیگری می‌توانند در چهارچوب‌های زمانی مختلف و محیط‌های مختلف صورت گیرند. به‌طور مثال، می‌توانید در جلسه حضوری و به مدت دو ساعت به گفتگوی مربیگری بپردازید، یا گفتگوی مربیگری‌تان به‌صورت تلفنی و به مدت ده دقیقه باشد. این بدین دلیل است که عامل تعیین کننده در مربیگری، بیشتر تأثیر گفتگو است تا مدت‌زمان آن.

به بیان ساده، مربیگری یک گفتگو یا مجموعه‌ای از گفتگوهای میان دو نفر است. اما وجه تمایز این گفتگو، تأثیرگذاری آن بر مُراجع است. گفتگوی مؤثر مربیگری بر فهم، یادگیری، رفتار و پیشرفت فرد تأثیر می‌گذارد.

وقتی ما حس مسئولیت‌پذیری‌مان را کاهش می‌دهیم، تمایل پیدا می‌کنیم که دیگران را نیز سرزنش کنیم.

زبان و شیوه مربیان مشارکتی معمولاً غیردستوری است.

در استفاده از این رویکرد غیردستوری، همواره باید بر طبق اصول خاصی عمل کنید، مثلاً معمولاً بهتر است به‌جای توصیه به کار یا طرز فکری خاص به مراجع، به او کمک کنید بینش خود را نسبت به آن موقعیت ارتقا دهد. مربی غیردستوری و مشارکتی کسی را «تعمیر» نمی‌کند، مسائلش را حل نمی‌کند یا تصور نمی‌کند که از جایگاه یا دانش بالاتری نسبت به او برخوردار است. گرچه مسائل در طی فرایند قابل‌حل هستند، هدفمان همیشه این است که به مراجع کمک کنیم تا خود، توانایی‌اش را در انجام این کار نشان دهد.

مسئولیت‌پذیری با سرزنش فرق می‌کند. سرزنش به معنی این است که فرد کار اشتباهی انجام داده است. که مستلزم شرمساری، پشیمانی یا رنج است و وقتی متربّی خودش را سرزنش می‌کند (به‌جای مسئولیت‌پذیری)، احساس بدتری نسبت به وضعیت پیدا می‌کند. اما مسئولیت‌پذیری صرفاً به معنی قبول توانایی تأثیرگذاری بر شرایط است.

هرگونه قضاوت و ارزیابی از متربی، یک گفتگو یا «بحث ذهنی» را در ذهنتان ایجاد می‌کند. وقتی ذهنتان این‌گونه درگیر باشد، از اتفاقات واقعی گفتگو غافل می‌شوید. گفتگوی درونی شما مانع تمرکز و توجه شما می‌شود. انگار که با روشن بودن رادیو، بخواهید تلویزیون نگاه کنید.

چند دقیقه پیش از حضور متربّی خودم را آماده می‌کنم. در آن زمان، به بررسی یادداشت هایم از جلسات قبل می‌پردازم، به اهداف آن فرد فکر می‌کنم و نحوه تأثیرگذاری‌ام بر او را به خود یادآوری می‌کنم.

اما با گذشت زمان، ممکن است با عواملی روبرو شوید که حس پشتیبانی شما را کاهش دهند و ممکن است آگاهانه یا ناآگاهانه باشد. به‌طور مثال، شاید رفته‌رفته از گفتگوی مربیگری یا حتی از متربّی خسته شوید. شاید فرایند مربیگری پیشرفت و نتایج کمی را به دنبال داشته باشد و احساس کنید که متربّی به میزان لازم تلاش نمی‌کند. این اتفاق می‌تواند موجب احساس تسلیم، بی‌حوصلگی یا حتی درماندگی شود.

مسئولیت‌پذیری با سرزنش فرق می‌کند. سرزنش به معنی این است که فرد کار اشتباهی انجام داده است. که مستلزم شرمساری، پشیمانی یا رنج است و وقتی مراجع خودش را سرزنش می‌کند (به‌جای مسئولیت‌پذیری)، احساس بدتری نسبت به وضعیت پیدا می‌کند. اما مسئولیت‌پذیری صرفاً به معنی قبول توانایی تأثیرگذاری بر شرایط است.

«به‌گونه‌ای از لحظه حال استقبال کنید که گویی آن را دعوت کرده بودید.» - پما کودرون