بریده‌هایی از کتاب انقلاب بلاکچین؛ چطور فناوری پشت بیت کوین پول کسب‌وکار و جهان را تغییر می‌دهد

این کتاب از برنامه چهار میلیون دلاری «شبکه‌های راهکارهای جهانی» در مدرسه مدیریت «راتمن» در دانشگاه تورنتو برخاست. این ابتکار که منبع اصلی سرمایه‌اش را از شرکت‌های فناوری بزرگ در کنار بنیادهای راکفلر (Rockefeller) و اسکول (Skoll)، وزارت امور خارجه ایالات متحده و Industry Canada دریافت می‌کند، رویکردهای جدید نسبت به حل مشکلات جهانی و حکومتی را مورد بررسی قرار داد. هر دوی ما در هدایت این برنامه دست داشتیم. (دان تاپ‌اسکات آن را تاسیس کرد و الکس هدایت‌گر پروژه رمزارزها بود).

تامین مالی جمعی روزنامه‌نگاران روی بلاکچین را در نظر بگیرید. اگر ما آنها را از چنگال مالی رسانه‌های تحت کنترل دولت خارج کنیم، آنها می‌توانند در حین حفظ ناشناس‌بودن افرادی که کمک مالی می‌کنند، سیاست‌ها را آزادانه پوشش دهند. روزنامه‌نگاران کارکشته چینی می‌توانند یکی از پلتفرم‌های تامین مالی جمعی همتابه‌همتای توزیع‌شده مثل کوینیفای (Koinify)، لایت‌هاوس (Lighthouse) یا اسوارم (Swarm) را امتحان کنند که از زیرساخت کلید عمومی برای حفاظت از هویت‌های فرستنده و دریافت‌کننده آن هم بهتر از سیستم‌هایی استفاده می‌کند که فقط از اینترنت بهره می‌برند.

دولت‌هایی که می‌خواهند صداهای شهروندان همه جا را سرکوب کنند و تکنولوژی‌هایی مثل اینترنت را به‌منظور ساکت کردن مخالفان و بلوکه‌کردن رسانه‌های خارجی مورد استفاده قرار داده‌اند، خواهند دید که تکنولوژی بلاکچین به چند دلیل برایشان بسیار چالش‌برانگیزتر خواهد بود.

این ممکن است بزرگ‌ترین نکته نامعلوم باشد. قانون‌گذاران، سیاست‌گذاران و قاضیان سراسر دنیا چه نظری درباره تکنولوژی‌های بلاکچین خواهند داشت؟ جاش فرفیلد می‌گوید: «دادگاه‌ها مساله را اشتباه درک خواهند کرد. از همین حالا شروع به درک اشتباه مساله کرده‌اند و قوانین مالکیت معنوی را به هر چیزی اعمال کرده‌اند که غیرملموس است. آنها فکر می‌کنند فیزیکی بودن، خط جداکننده بین مالکیت مجازی و معنوی است، در حالی که این‌طور نیست. هیچ عنصر مالکیت معنوی در این مساله وجود ندارد و هیچ بخشی از بیت‌کوین نیست که جزو مالکیت معنوی قلمداد شود، هیچ جرقه خلاقانه‌ای برای کپی‌رایت وجود ندارد، هیچ ایده قابل ثبتی نیست، هیچ ثبت اختراعی نیست و هیچ علامت تجاری‌ای وجود ندارد».

کوتاه بگوییم، علاوه بر اینترنت اشیاء، «دفترکل همه چیز» به دنیای فیزیکی جان می‌بخشد و آن را شخصی‌سازی می‌کند. همان‌طور که آی‌بی‌ام می‌گوید: «در سطح اقتصاد خرد، همه‌مان در آینده اینترنت اشیاء برنده هستیم، حتی با وجود اینکه صنایع مختلف ترکیبی از تاثیرات مختلف را تجربه خواهند کرد». با استناد به گزارش انستیتوی «مک‌کینزی گلوبال»، ارزش اقتصادی اینترنت اشیاء بسیار دست‌کم گرفته شده است؛ تاثیر اقتصادی آن می‌تواند تا سال ۲۰۲۵ برای اپلیکیشن‌های اینترنت اشیاء تا ۱۱.۱ تریلیون دلار در سال باشد. این ۱۰ درصد بالاتر از تولید ناخالص داخلی جهانی است که کمی بالاتر از ۱۰۰ تریلیون دلار قرار دارد؛ این رقم بسیار عظیم است!

وقتی در حال نوشتن کتاب بودیم، اتریوم صرفا یک بحث نظری بود؛ تنها چند هفته پیش از اینکه نخستین پیش‌نویس کتاب دست ویراستار برسد، راه‌اندازی شده بود، اما امروز، توکن بومی اتریوم (اتر) یک ارزش بازار ۷۰ میلیارد دلاری دارد.

«یک سنت خیلی قدیمی در عرصه فایننس برای از بین بردن آرشیوها وجود دارد؛ چون ما به‌عنوان یک اجتماع باور داریم که تعقیب قانونی یا تبعیض علیه افراد به خاطر کاری که ۱۰ یا ۱۵ سال پیش انجام داده‌اند، غلط است. یک طرز تفکر کاملا نوسازی‌شده در مورد قرض داریم؛ چون فکر می‌کنیم باید به افراد شانس دوم داد. خلق سیستمی که هرگز فراموش نمی‌کند تا حدودی جامعه‌ستیزانه است».

فکتوم یک برنامه تعهدی دارد که به‌عنوان یک مکانیسم ضدسانسور کار می‌کند: به‌طور مثال، سرورها در چین نمی‌توانند از ثبت یک ورودی معتبر به خاطر محتوای آن جلوگیری کنند. اگر خبرنگار یک اعتبار ورودی به فایل خود وصل کرده باشد، آن ورودی ثبت خواهد شد.

بلاکچین همانند تخته‌سنگ‌های اصیل بین‌النهرین به‌عنوان بخشی از آرشیو باستان‌شناسی در نظر گرفته خواهد شد. آرشیوهای کاغذی، فانی و موقتی هستند، در حالی که قدیمی‌ترین نوع از آرشیو اطلاعات یعنی تخته‌سنگ‌ها، دائمی‌تر هستند.