بریده‌هایی از کتاب جوانی بدون جوانی

اما سریعاً متوجه شد این‌که خیلی سریع در ذهنش به مردمی که دور و اطرافش بودند پاسخ داد، مسخره و تحقیرآمیز بود.

«با زمان چه می‌کنیم؟... زمان، ابهام بزرگ شرایط انسانی.» میرچا الیاده.

فیلم، جوانی بدون جوانی، تم‌های این لحظه از زندگی من می‌بودند، چیزی که پیش‌نیاز دلیل وجودی یک فیلم می‌باشد، که آن بالاترین شکل سینما است.

دومینیک گفت: «به عبارتی، داستان دوباره از ابتدا شروع شده. دارم خواب می‌بینم، و وقتی که بیدار بشم، به‌نظر خواهد رسید که در واقع شروع به خواب دیدن کردم! مثل داستان چانگ تسه و پروانه.»