بریده‌هایی از کتاب کتاب پنج حلقه

در ژاپن، کندو یا طریقتِ شمشیر، همواره به معنای نجیب‌زادگی و اصالت بوده است

آن کس که گرفتار می‌آید همچون قرقاول است. آن کس که به بند می‌کشد چون شاهین است. باید این را دریابید.

در نبرد انفرادی هم باید خودتان را در جای هماوردِ خویش بنهید. اگر اینگونه با خود بیاندیشید که «با استادی در نبرد رویاروی گردیده‌ام که اصولِ تدبیر را نیک می شناسد»، به یقین بازنده‌ی کارزار خواهید بود. در این باره ژرف اندیشه کنید.

حقیقت این است: هنگام که زندگی‌ات را قمار می‌کنی، باید از هر آنچه در کفِ اختیارِ توست بهره گیری. خطاست اگر چنین نکنی و بمیری

بینشِ فراچنگ‌آمده از ذن تغییری در رفتار و سلوک نیست، ادراکِ طبیعتِ زندگی عادی است. نقطه‌ی پایان همان آغاز است و حقیقتِ گران‌قدر، سادگی است.

آرایش ایستا و بی‌تغییر ناکارآمد است. این را دریابید.

اگر جهان را به تماشا بنشینیم، هنرهایی را می‌بینیم که برای عَرضه و فروش‌اند. مردمان تجهیزاتِ گونه‌گونی را به کار می‌گیرند تا بتوانند داشته‌های‌شان را بفروشند. مانند گل و دانه، گل بسیار است و دانه ناچیز.

دشوار است که خود را بشناسید بی‌آنکه از دیگران شناختی داشته باشید. تمامی روش‌ها، مسیرهای انحرافی هم دارند. چنانچه هر روز طریقی را وارسی کنید، و روحیه‌ی شما انشعاب یابد، شاید خیال کنید که راه راستینی را می‌پیمایید، اما بی‌غرض باید گفت که این راه را فرجامی نیست.

سخنِ دفترِ آتش آن است که شب و روز تمرین نمایید تا بتوانید تصمیماتِ آنی اتخاذ نمایید. در تدبیر ضروری است که تمرین را بخشی از زندگی روزمره بپندارید بی‌آنکه خللی در روحیه‌تان ایجاد شود. بنابراین پیکار و نبرد در دفترِ آتش وصف خواهد شد.

گفته می‌شود که جنگاوری شیوه‌ی دوگانه‌ی قلم و شمشیرست، و جنگجو می‌باید سررشته‌ای از این هر دو داشته باشد.