بریده‌هایی از کتاب آیین‌ها و نمادهای تشرف: اسرار تولد و نوزایی

در واژگان جدید، می‌توانیم بگوییم که تشرّف مرز پایانی انسانِ طبیعی است، و ورود مبتدی به فرهنگ. اما از منظر جوامع کهن و سنتی، فرهنگ دستاورد بشر نیست بلکه خاستگاهی فراطبیعی دارد.

این کتاب حاصل سخنرانی‌های هاسکل است که مفتخر بودم در اواخر سال ۱۹۵۶ در دانشگاه شیکاگو تحت عنوان «الگوهای تشرف» ایراد کنم.

طبق بررسی‌های برنت، پیش از آن‌که تبلیغات دینی مسیحیت در سرزمین آرنْهِم فراگیر شود، این آیین پیچیده‌تر و با آوازهایی همراه بود. گاهی قوم‌شناسان جدید تنها با رسومی مواجه می‌شوند که در آستانهٔ از میان رفتن‌اند. ولی در موردی که ما بررسی می‌کنیم ارکان اصلی باقی مانده‌اند، زیرا حضور جمعیت و هلهلهٔ زنان در پایان مراسم، ویژگی شاخص تشرف دختران است. در برخی مناطق، جدایی با رقص جمعی پایان می‌یابد و این رسم شاخصهٔ ویژهٔ کشاورزان اولیه است. در میان همین کشاورزان اولیه، دخترانی که تشرف یافته‌اند، در برابر دیدگانِ همه ظاهر می‌شوند و به خود می‌بالند، یا به صف به خانه‌ها می‌روند تا هدایایی را دریافت کنند.

گمان می‌رود مبتدی برای تقدیس به آسمان می‌رود. صعود به آسمان به کمک یک درخت یا یک تیرک،