بریده‌هایی از کتاب دریاچه‌ی شیشه‌ای

حیوانات از انسان‌ها خیلی ساده‌ترند. نمی‌دانم چرا خداوند ما انسان‌ها را موجودات ویژه و اشرف مخلوقات دانسته. ما از هیچ حیوانی بهتر و دوست‌داشتنی‌تر نیستیم.

امیدوارم روزی خودت صاحب یک دختر بشوی. آن روز می فهمی چقدر دوست داری عوض آن که دخترت دنبال نقطه ضعف هایت بگردد، از تو تعریف و تمجید کند.

امتحان یعنی نشان دادن دانسته‌ها، نه فرار از ندانسته‌ها.

به یاد داشته باشید هرگز کسی نمی‌داند در قلب یک گناهکار چه می‌گذرد ودر لحظات واپسین زندگی، بین انسان و خالقش چه کلماتی ردو بدل می‌شود.

زن ها وقتی مرد محبوبشان را از دست می‌دهند جهان و عالم وجود برایشان بی معنی می‌شود

-پس چرا با این عشق موافق نیستی؟ -فکر می کنم او قلبت را می شکند. -طوری نیست، دوباره التیام پیدا می‌کند. -اگر قلب بدجوری بشکند، دیگر التیام پیدا نمی‌کند.

تلاش برای شناختن دیگران کار بسیار خطرناکی است چون مردم حق دارند اسرار پنهانی خود را حفظ کنند.

لنا می‌کوشید تا به او بقبولاند که معنی عشق ابدی، تلف کردن عمر نیست. -می‌دانی، آیوی، زن‌ها موجودات شگفت انگیزی هستند. کاش دنیا را زن‌ها می‌چرخاندند.

احساس ناامنی می‌کنم. من از تغیر خوشم نمی‌آید، دوست دارم همه چیز همان طور که بود باقی بماند. ریتا گفت: -هیچ چیز مثل اولش باقی نمی‌ماند.

گذشته‌ای که گذشته باشد یک چیز است و گذشته‌ای که در زمان حال هم جاری باشد و کسی اعمال ناشایست خود را مکرراً انجام دهد، چیز دیگری است. یک چیز وحشتناک. این جور آدم‌ها معمولاً به گذشتهٔ خود برمی‌گردند و این اصلاً چیز خوبی نیست.

-بزرگ ترین مشکل همه‌یما این است که به خودمان زیاد فکر می کنیم و همین موجب می شود مشکلاتمان را خیلی بزرگ تر از آنچه هستند ببینیم. اگر خودمان را عادت بدهیم که به دیگران فکر کنیم...

در زندگی رؤیاهایی وجود دارند که وقتی با حقیقت درآمیزند، موجب رنج و تألم انسان می‌شوند. دنیای واقعی و دنیای خیالی باید جدا از هم نگاه داشته شوند. زندگی در جهان واقعیت و جهان رؤیا مانند دو خط موازی است که هرگز با یکدیگر تلاقی نمی‌کنند و با هم در نمی‌آمیزند.

در تمام عمر، همواره در این باور به سر برده‌ام که در زندگی رؤیاهایی وجود دارند که وقتی با حقیقت درآمیزند، موجب رنج و تألم انسان می‌شوند.

-به نظر من همهٔ ما تا حدی دیوانه هستیم. می‌دانید، همین موجب تفاوت آدم‌ها می‌شود، آدمیزاد با دانه‌های نخود که در یک غلاف صف کشیده‌اند و عین همدیگر هستند فرق دارد.

ما هر کدام یک دیوانگی‌هایی داریم و همین ما آدم‌ها را از هم متمایز می‌کند.

خداوند به درخواست ما گوش می‌دهد اما فقط خواسته‌ای را اجابت می‌کند که صلاح بداند. تعداد دعاهای ما برای خداوند اهمیتی ندارد. او دعاهای ما را نمی‌شمرد. اگر قرار باشد هر دعایی که ما می‌کنیم مستجاب شود که چرخ دنیا نمی‌چرخد.

مردم در نهایت دست به کاری می‌زنند که دوست می‌دارند و لزومی هم ندارد که این عمل با تصمیم قبلی انجام شود.

من بی او خیلی تنها هستم...

گذشته‌ای که گذشته باشد یک چیز است و گذشته‌ای که در زمان حال هم جاری باشد و کسی اعمال ناشایست خود را مکرراً انجام دهد، چیز دیگری است. یک چیز وحشتناک. این جور آدم‌ها معمولاً به گذشتهٔ خود برمی‌گردند و این اصلاً چیز خوبی نیست.

-در این دنیا عدالت هم وجود دارد. یعنی، همین عدالت نمی‌گذارد کسی که مادرش را از دست داده پدرش را هم از دست بدهد. حال او باید خوب شود و می‌شود.