بریده‌هایی از کتاب واقعیت؛ ده دلیل برای اینکه درباره جهان اشتباه فکر می‌کنیم

موافقم. همه چیز خوب نیست. بهتر است همچنان نگران باشیم. تا زمانی که مسائل وحشتناکی مانند حوادث هوایی، مرگ‌های قابل پیش‌گیری کودکان، گونه‌های در معرض خطر انقراض، منکران تغییرات آب و هوایی، مردان میهن‌پرست متعصب، دیکتاتورهای دیوانه، ضایعات سمی، روزنامه‌نگاران در زندان و دخترانی که به خاطر جنسیت‌شان از تحصیل محروم هستند، وجود دارند، نمی‌توانیم آرام باشیم.

در سال ۱۹۶۰ حفره‌ای در روند امید به زندگی جهان وجود دارد زیرا که ۱۵ تا ۴۰ میلیون نفر، هیچ کس رقم دقیق را نمی‌دان/د، به خاطر قحطی در چین از بین رفتند، احتمالاً بزرگترین قحطی جهانی نوع بشر بوده است.

تمایل ما برای دیدن بدی بیشتر از خوبی است. این غریزه دومین تصور نادرست و بزرگ ما از جهان است.

داستان‌های متضاد جذاب، تحریک‌آمیز و وسوسه‌انگیز هستند و برای ایجاد غریزه شکافِ ما، بسیار موثرند اما به ندرت به فهم مسائل کمک می‌کنند.

تصور نادرستی که «جهان به دو بخش تقسیم شده است»

در مقابل خطرات واقعی و احتمالات هشیار باشید، و از استرس مداوم در رابطه با مسائل اشتباه اجتناب کنید.

به نظر می‌رسد همه، جهان را، رو به ویرانی می‌بینند. نه تنها بطور بدبینانه و ویرانگرانه، که به طور سیستماتیک نیز اشتباه می‌بینند، این یعنی که نتایج بدست آمده از تحقیق، تصادفی نیست. آنها از تصادفی بودن هم، بدترند: نتایج بدست آمده، بدتر از چیزی است که اگر از مردمی بدست می‌آمد که هیچ اطلاعاتی نداشتند.

حافظهٔ تاریخی ما عاری از درد و رنج است و یادمان می‌رود ۱ سال پیش، یا ۱۰ سال پیش، یا ۵۰ سال پیش، همان تعداد وقایع وحشتناک، و احتمالاً بیشتر، رخ می‌داده است

هدف درآمد بالاتر، فقط داشتن پول بیشتر نیست. هدف زندگی طولانی‌تر، فقط داشتن زمان بیشتر نیست. هدف نهایی، داشتن آزادی برای انجام دادن هر کاری است که دوست دارید انجام دهید

مغز و امیال ما هنگام وقایع، سریع فکر می‌کنند و واکنش نشان می‌دهند، و غرایز دراماتیک ما باعث ایجاد جهان‌بینی بر مبنای تصورات اشتباه و بیش از حد دراماتیک می‌شوند.

ما به سخن‌چینی و شایعات علاقه داریم، چراکه قبلاً تنها منبع دریافت اخبار و اطلاعات مفید بوده است. به شکر و چربی اشتیاق داریم، چراکه در زمان کمبود، بهترین منابع انرژی برای بقا بوده‌اند.

کنجکاو بودن به معنی پذیرنده اطلاعات جدید بودن و به صورت فعال در جست‌وجوی آن بودن، است. به معنی در آغوش گرفتن حقایقی که با جهان‌بینی شما تناسب ندارد و تلاش در جهت درک مفاهیم آنها است. به معنی این است که به اشتباهات‌تان اجازه دهید تا محرک حس کنجکاوی باشند تا خجالت کشیدن. «چگونه می‌توانم در مورد آن حقیقت اشتباه کنم؟ از آن اشتباه چه چیز می‌توانم یاد بگیرم؟ آن مردم احمق نیستند، بنابراین چرا آن راه‌حل را به کار می‌برند؟» کنجکاو بودن کاملاً هیجان‌انگیز است، زیرا به این معنی است که همیشه در حال کشف حقایق هیجان‌انگیزی هستید.

هدف درآمد بالاتر، تنها داشتن پول بیشتر نیست. هدف زندگی طولانی‌تر، تنها داشتن زمان بیشتر نیست. هدف نهایی، داشتن آزادی برای انجام دادن هر کاری است که دوست دارید انجام دهید

هدف درآمد بالاتر، تنها داشتن پول بیشتر نیست. هدف زندگی طولانی‌تر، تنها داشتن زمان بیشتر نیست. هدف نهایی، داشتن آزادی برای انجام دادن هر کاری است که دوست دارید انجام دهید.

در سال ۲۰۱۶، در مجموع ۴۰ میلیون پرواز مسافرتی- تجاری با امنیت در مقصدهایشان به زمین نشستند. تنها ده پرواز دچار حوادث مرگ بار شدند. البته، آنها وقایعی بودند که روزنامه‌نگاران در رابطه‌شان مطالب نوشتند: ۰.۰۰۰۰۲۵ درصد از کل پروازها. پروازهای ایمن ارزش خبر شدن ندارند.

تفکر نقادانه داشتن همیشه مشکل است، اما تقریباً زمانی که ترسیده‌ایم غیرممکن است. زمانی که ذهن‌مان با ترس اشغال شده است، هیچ فضای خالی برای واقعیت‌ها در ذهن باقی نمی‌ماند.

آمارها معمولا به طرق دراماتیکی برای اهداف سیاسی استفاده می‌شوند، اما مهم است که ما را به سمت واقعیت هم هدایت کنند