بریده‌هایی از کتاب حیوانات محو شده؛ گفتمان محیط زیست و پیوند دوباره با جهان طبیعت

حیوانات در زبان نه تنها به گونه‌ای متفاوت بازنمایی می‌شوند، بلکه به‌عنوان موجوداتی فرودست و پایین‌تر نمایانده می‌شوند؛ و این یعنی دو شرط لازم برای اعمال سرکوب و تعدی.

شیوهٔ متداول رجوع به حیوانات با ضمیر (انگلیسی) «آن» (it)، به‌جای استفاده از ضمیر «او» (him, her)، می‌تواند موجب شیءسازی از آن‌ها در بافت‌های خاص شود.

صنایع فراورده‌های حیوانی از گفتمان مذهب استفاده نمی‌کنند؛ بلکه، در میان دیگر گفتمان‌ها، از گفتمان علم استفاده می‌شود تا سرکوب حیوانات را طبیعی و اجتناب‌ناپذیر جلوه دهند

گفتمان‌های درونی این صنعت، نادیده‌گرفتن درد و رنج حیوانات را، در ازای سوددهی هر چه بیشتر آن، تشویق می‌کنند.