بریده‌هایی از کتاب کلیدهای یادگیری؛ ۱۲۵ نکته‌ی بهداشتی رفتاری برای افزایش ضریب یادگیری

گلوکز شکر ۱۰۰٪ و گلوکز نیشکر ۹۸٪ است. با افزودن آن ۲٪ به نیشکر حالا ما با ماده‌ای روبرو هستیم که هرچند شیرین‌تر و زیباتر و خوشمزه‌تر است؛ اما وقتی می‌خواهد در بدن ما جذب شود از ویتامین‌ها و مواد معدنی و واسطه‌های موجود در ذخایر بدن استفاده می‌کند. یعنی آن‌که اندک‌اندک بدن را از مواد مذکور تهی می‌کند. یکی از این مواد ویتامین B۱ است. B۱ برای سلول‌های عصبی الزامی است و در کمبود یا فقدان B۱ سلول‌های مغز و اعصاب دچار اختلال چشمگیر شده و کار خود را به درستی انجام نمی‌دهند.

بهترین استراحت فکری از جای برخاستن و جست‌وخیز کردن است.

وقتی که فردی پشت را راست نگه می‌دارد و قفسهٔ سینه را بیرون می‌دهد در واقع بر ظرفیت طبیعی ریه‌های خویش می‌افزاید و بیشتر از سهمیهٔ خود اکسیژن دریافت می‌کند! این امر موجب می‌شود که اکسیژن بیشتری به خون و به مغز او برسد و احساس نشاط و شادابی و توانایی کند. همهٔ سلول‌ها در اوج توانایی‌اند! و این به انسان اعتماد به نفس می‌دهد.

به یاد داشته باشید هرگز «بعد از غذا خوردن» قصد مطالعه و یادگیری نکنید! چون کارآیی شما بسیار کاهش خواهد یافت و در نهایت ناراضی خواهید شد. وقتی معدهٔ شما پر از غذاست، جریان خون به سمت دستگاه گوارش منحرف می‌شود تا مهم‌ترین وظیفهٔ خود را در آن زمان انجام دهد. به همین دلیل خون کافی و مورد نیاز برای یادگیری و ادراک به دستگاه مغزی و عصبی نمی‌رسد و شما بیشتر تلاش می‌کنید و کمتر فرامی‌گیرید! در واقع علت خواب‌آلودگی شما بعد از غذا خوردن هم همین است. پس وقت خود را تلف نکنید. بعد از غذا خوردن فقط کمی استراحت کنید؛ زیرا این تنها کاریست که بدن شما در این موقعیت به نحو احسن انجام می‌دهد! پس از آن می‌توانید با خیالی آسوده دوباره درس و بحث و مطالعه را آغاز کنید و به راحتی فرابگیرید.

بهترین صبحانه خوراکی‌هایی هستند که از کربوهیدرات‌های طبیعی تشکیل شده باشند. در میان این گروه غذایی، چند خوراکی بارز و برجسته وجود دارد که ارزش صبحانهٔ ما را بالا می‌برد: کشمش، عسل و خرما.

همیشه بیشتر خواندن منجر به بیشتر یادگرفتن نمی‌شود. شما به ازای هرساعت مطالعه چیزی حدود ده الی پانزده دقیقه نیاز به استراحت دارید تا توانایی یادگیری شما حفظ شود.

گلوکز شکر ۱۰۰٪ و گلوکز نیشکر ۹۸٪ است. با افزودن آن ۲٪ به نیشکر حالا ما با ماده‌ای روبرو هستیم که هرچند شیرین‌تر و زیباتر و خوشمزه‌تر است؛ اما وقتی می‌خواهد در بدن ما جذب شود از ویتامین‌ها و مواد معدنی و واسطه‌های موجود در ذخایر بدن استفاده می‌کند. یعنی آن‌که اندک‌اندک بدن را از مواد مذکور تهی می‌کند.

وقتی که سینه را به تو می‌کشیم و پشت را خم می‌کنیم در واقع ظرفیت قفسهٔ صدری را کاهش می‌دهیم و حجم مفید و مؤثر ریه را کم می‌کنیم. با این کار متأسفانه میزان اکسیژن ورودی به ریه‌ها را می‌کاهیم و حجم فضای مرده و انباشته از دی‌اکسید کربن سیاه و زیانبار را افزایش می‌دهیم

مغز معمولاً بیشترین آسیب را از کم‌آبی متحمل می‌شود و به دنبال آن اختلال یادگیری، کم‌رنگ شدن حافظه، فراموشی و کاهش سطح هوشیاری پدیدار می‌گردد. ا