بریده‌هایی از کتاب خط‌های خط‌خطی

سیاه مثل درختی که گم شده در شب سیاه مثل لباسی که خیس باران است

خورشید به چشم پنجره گفت سلام روی سر سبز منظره دست کشید

از رفتن و بر باد شدن حرف نزن از مردن و از گور و کفن حرف نزن از شهر دلت می‌روم اما لطفا پشت سر چشم‌های من حرف نزن

جز نام تو نیست بر لب آینه‌ها شرح تو تمام مطلب آینه‌ها از آینه‌ها سکوت را می‌شنوم هستی تو فقط مخاطب آینه‌ها

زمین بار امانت را به شب داد و از دوش خودش برداشت باری

گفتم خبری از طرف او نشده‌ست این کوچه هنوز آب و جارو نشده‌ست شرمندهٔ چشم‌های مردم شده‌ام هر چند هنوز دست من رو نشده‌ست