بریده‌هایی از کتاب تو راه می‌روی و رود شکل می‌گیرد

اگر چه در قفسی باز یک قناری باش و با گلوی وسیعت همیشه ساری باش بدان که جاده به پایان نمی رسد پس تو برو به سوی افق ها بچرخ و گاری باش تو باعثی که شکوفه زند ترانه ی من تو در فضای غزلهام یادگاری باش تو راه می روی و رود شکل می گیرد به سوی تشنگی من بیا و جاری باش فضای ذهن تو هر روز پر شود از گرد تو مثل آینه ای از دروغ عاری باش