بریده‌هایی از کتاب هشت بی‌نقطه نیست می‌شود!

و تو نه تو! تو بی من هم نو می‌شوی هر صبح

زن دست از نوشتن کشید برخاست صندلی را برداشت و نزدیک صندلی مرد قصه برد نشست و بوسیدش بدهکار تمام عمر تلف شده‌اش بود.. قبل از اینکه حال خوب مرد در هیات شرم سپاس حتی اعتراض درآید زن برخاست آرام صندلی را برداشت برگشت پشت میز تحریرش و ادامه داد

حالا تو ناگزیری بگویی: «او بر می‌گردد»

پنهان می‌شوی به خواب می‌روم قهر می‌کنی تشنه می‌شوم اشتباهم می‌خوانی ناخن می‌کشم بر کف رنج می‌بری غصه می‌خورم لبخند می‌زنی آینه می‌گیرم عطر می‌پاشی حنا می‌بندم زیبا می‌شوی پنهان می‌شوم