پدربزرگم کربلایی مهدیقلیخان از آن آدمهایی بود که با پای پیاده به کربلا میرفت. او مرد متدین و با ایمانی بود و در طول سال، سه ماه رجب، شعبان و رمضان را روزه میگرفت. روزی که از دنیا میرود، او را غسل میدهند و کفن میکنند. وقتی میخواهند جسد او را به گورستان روستا منتقل کنند، ناگهان برمیخیزد! همه شگفتزده میشوند!
کربلایی مهدیقلیخان در میان بهت و حیرت همگان، میگوید: «قسم به خدا، من به دنیایی دیگر رفتم. آنجا به من گفتند که سه دیوار منزل آخرت تو ساخته شده اما یک دیوارش هنوز کامل نیست. برگرد و خانهی آخرتت را تکمیل کن!» مهدیقلیخان که عمر دوبارهای یافته بود، از آن روز به بعد با تلاشی زیاد در طاعت خدا و خدمت به خلق میکوشد تا اینکه یک سال بعد دار فانی را وداع میگوید.
S