بریده‌هایی از کتاب داستان‌های مثنوی معنوی و پیامدهای آن

آینه‌ت دانی چرا غمّاز نیست آینه کاز رنگ آلایش جداست از جدایی‌ها شکایت می‌کند از نفیرم مرد و زن نالیده‌اند تا بگویم شرح درد اشتیاق

بشنو از نی چون حکایت می‌کند کاز نیستان تا مرا ببریده‌اند سینه خواهم شرحه شرحه از فِراق هرکسی کاو دور ماند از اصل خویش