بریده‌هایی از کتاب چرا حجاب؟

حجاب باعث استواری و تداوم کانون گرم خانواده‌ها می‌شود.

حجاب از بی‌بندوباری و مفاسد اجتماعی جلوگیری می‌کند.

زنان نباید با رفتار و حرکات خویش آتش شهوت را در دل مردان شعله‌ور سازند؛ چرا که روشن شدن این آتش در گام اوّل عفّت و پاکدامنی خود آنها را هدف قرار می‌دهد.

زنان نباید آرایش‌های مصنوعی خویش را که معمولا به اعضای بدن اضافه می‌شود چون سرمه، خضاب، کرم، رژلب، ریمل، انگشتر، گردن‌بند و... ظاهر سازند.

در قرآن واژهٔ حجاب هفت مرتبه و در سوره‌های مریم، اسراء، شورا، فصّلت، ص، اعراف و احزاب به ترتیب در آیات ۱۶، ۴۴، ۵۰، ۴، ۳۱، ۴۵ و ۵۲ ذکر شده که در همهٔ موارد حجاب به پرده و حایل معنا شده است.

«آنها که زن‌ها را می‌خواهند ملعبهٔ مردان و ملعبهٔ جوانان فاسد قرار بدهند جنایتکارند، زن‌ها نباید گول بخورند. زن گمان نکند این مقام زن است که بَزَک کرده بیرون برود، با سرِ باز و لخت. این مقام زن نیست، زن باید شجاع باشد، زن آدم‌ساز است، زن مربّی انسان است.»

حضرت امام خمینی (ره) می‌فرماید: «واجب است تمام بدن زن به جز قرص صورت و دست‌ها تا مچ از نامحرم پوشیده شود و لباس مذکور اگر مقدار واجب را بپوشاند مانع ندارد، ولی پوشیدن چادر بهتر است و از لباس‌هایی که توجّه نامحرم را جلب کند باید اجتناب شود.»

به گفتهٔ مرحوم شهید مطهّری (ره) معنای اصطلاحی حجاب بیشتر در عصر ما پیدا شده است، امّا فقها در کتب فقهی از واژهٔ «سَتْر» به معنای پوشش استفاده می‌کنند و کم‌تر از کلمهٔ حجاب به معنای پوشش استفاده می‌نمایند.