بریده‌هایی از کتاب قدرت صبر

بعضی چیزها ارزش انتظار کشیدن دارند انتظار اشتیاق را شدید می‌کند. در واقع کمک‌مان می‌کند بفهمیم تمایلات واقعی ما چیست. آرزوهای گذرا را از تمایلات حقیقی‌مان جدا می‌کند.

«خداوندا به من آرامش بده آنچه را نمی‌توانم تغییر دهم بپذیرم، شهامت بده آنچه را می‌توانم، تغییر دهم و عقل بده که تفاوت این دو را درک کنم».

صبر زمانی به وجود می‌آید که ما به تصویر بزرگ چشم بدوزیم و لابلای جزئیات زندگی روزمره‌مان گیر نکنیم. مثل آن است که در دوربین‌مان همان قدر که از عدسی بزرگ‌نما استفاده می‌کنیم، از عدسی با زاویهٔ دید گسترده هم استفاده کنیم. اگر از فاصلهٔ خیلی نزدیک نگاه کنیم، حتی یک تودهٔ خاک هم عظیم به نظر می‌رسد. وقتی از دور نگاه کنیم خواهیم دید که آن توده در واقع یک کوه نیست. خبر خوش آن است که دوربین در دست شماست و هر وقت بخواهید می‌توانید عدسی‌اش را تنظیم کنید!

کسی که دیرتر به خشم درآید، بهتر از کسی است که قوی باشد و کسی که بر نفس خود مسلط باشد، بهتر از کسی است که شهری را فتح کند.

برای تمرین صبر به یک آدم پست‌فطرت نیاز دارید. تمرین صبر با موجودات آرام و مهربان بیفایده است، زیرا آنها نیازی به صبوری ما ندارند.

«اگر درون‌تان به هم ریخته، دراز بکشید و خودتان را با افکار آرامش‌بخش تسلی بدهید».

«اگر درون‌تان به هم ریخته، دراز بکشید و خودتان را با افکار آرامش‌بخش تسلی بدهید».

دیر بیدار شدن و کاملاً هوشیار بودن بهتر از سحرخیزی و همهٔ روز خواب‌آلود بودن است.

زندگی در بسیاری از اوقات نیازمند صبر است. این دیگر با ماست که با شادی صبر کنیم، یا با فلاکت. این درسی است که من به سختی یاد گرفتم.

«نیت صبر داشتن، خود نیمی از مبارزه است».

و هنگامی که چالشی تازه از راه می‌رسد تا بار دیگر صبر شما را محک بزند، از خود می‌پرسید این بار چگونه می‌توانید رشد کنید و لذا تحمل سختی آسان‌تر خواهد شد.

«وقتی رنج حمله‌ور می‌شود، ما سؤال را اشتباه می‌پرسیم. مثلاً می‌پرسیم: چرا من؟ در حالی که سؤال درست این است: از این رنج چه چیز می‌توانم یاد بگیرم؟ چه چاره‌ای می‌توانم برایش بکنم؟ علی‌رغم این رنج، چه موفقیتی می‌توانم داشته باشم؟»

«وقتی رنج حمله‌ور می‌شود، ما سؤال را اشتباه می‌پرسیم. مثلاً می‌پرسیم: چرا من؟ در حالی که سؤال درست این است: از این رنج چه چیز می‌توانم یاد بگیرم؟ چه چاره‌ای می‌توانم برایش بکنم؟ علی‌رغم این رنج، چه موفقیتی می‌توانم داشته باشم؟»

ما توانایی‌های بالقوهٔ ناشناخته‌ای داریم که گاهی فقط در شرایط بحرانی به فعل درمی‌آیند».

ما توانایی‌های بالقوهٔ ناشناخته‌ای داریم که گاهی فقط در شرایط بحرانی به فعل درمی‌آیند».

اگر در دنیا فقط لذت بود، هرگز نمی‌توانستیم شجاعت و صبر را یاد بگیریم.

همهٔ چیزها با قدرت اراده شدنی نیست، گاهی هم به کمی قدرت صبر نیاز داریم.

صبر باعث می‌شود از تنوع خلقیات انسانی بیشتر به شگفتی درآییم و برای گشودن قلب‌مان به سوی دیگران ظرفیت بیشتری بیابیم.

صبر باعث می‌شود از تنوع خلقیات انسانی بیشتر به شگفتی درآییم و برای گشودن قلب‌مان به سوی دیگران ظرفیت بیشتری بیابیم.

صبر، آن ثبات آرام درونی در مقابل آنچه که ممکن است ما را آزار دهد، دری است به روی همدلی و ظرفیت آگاهی از احساسات دیگران.